#KurtVileKiest - Flamin' Groovies - Whiskey Woman (1971)

Hij startte ooit als gitarist bij The War On Drugs, maar kiest sinds 2008 voor het solopad als muzikant en sporadisch als producer. Kurt Vile is gek van muziek en toont dat een week lang met zijn favoriete tracks.

Niet toevallig dat Kurt Vile voor Whiskey Woman valt, want het bevat dezelfde lijzige bluesfeel die Vile ook in eigen werk graag rond strooit. Zelfs Keith Richards beweerde ooit dat Flamin' Groovies beter The Stones deden dan The Stones zelf. Een compliment dat kan tellen.

Dit is pure garagerock, maar toch heel precies in de uitvoering met bluesy en melodieuze gitaren en niet enkel "ballsy". Vile: “It’s an ‘I’m gonna-bust-outta-my-hometown’ vibe and when Cyril Jordan shouts ‘C’mon!’ there’s just the right amount of slapback delay on his vocals, it’s about some hard-drinking woman, but sonically it’s an American anthem!”. Het is een mid-tempo nummer, maar als de zang toeslaat, hoor je een vleugje Sun Records terug.

Flamin Groovies zijn nooit groot geweest, maar hadden dat wel moeten zijn. Het waren veel dingen: een bluesrockband, uitgegroeid tot een geweldige powerpopband. Dit nummer werd opgenomen tijdens de vroege blues-/rockperiode in 1971. Het staat op 'Teenage Head'. Jaren later werd een band in Canada vernoemd naar dit album. 'Teenage Head' en 'Sticky Fingers' van The Stones werden enkele weken na elkaar uitgebracht. Mick Jagger merkte naar verluidt de overeenkomsten op met het Groovies-album en vond dat de Flamin' Groovies het thema van klassieke blues en rock-'n-roll, opnieuw bekeken in een moderne context, beter hadden overgenomen.

Zanger Roy Loney verliet de band slechts drie weken nadat 'Teenage Head' uitkwam. Eind jaren zestig waren ze met elkaar in conflict over waar ze heen wilden. Loney was meer Stones en Cyril Jordon neigde naar The Beatles. Loney vertrok in 1971 en ze vonden met Chris Wilson een achttienjarige zanger, die het powerpop-tijdperk inluidde.