Rats On Rafts / De Kift - Rats On Rafts / De Kift

Fire Records

De Kift is nooit voor een gat te vangen geweest. En van samenwerkingen zijn ze al evenmin vies. Denk maar aan de coöperaties met onder meer Franz Ferdinand en ons eigen Zita Swoon. Maar dit project met Rats On Rafts is toch nog iets anders.

Rats On Rafts / De Kift

Rats On Rafts waren vijfentwintig jaar oud toen wij ons vijfentwintigjarig jubileum vierden”, stond ergens te lezen naar aanleiding van deze samenwerking. Om maar te zeggen dat De Kift niet echt oogkleppen op heeft en graag rondkijkt naar wat er nog zoal leeft in de muzikale wereld rondom hen. En het toont ook nog eens aan dat ze niet bij de pakken zijn blijven zitten toen hen de subsidies, die ze al zestien jaar kregen toegekend, werden ontnomen.

En wat voor een plaat is dit geworden. Het moet voor De Kift ongetwijfeld een plezier geweest zijn om met deze jonge, energieke bende samen te werken. De energie spat namelijk van dit plaatje af; het spelplezier komt zo je oren ingedropen; de songs jagen je uit je luie zetel.

Postpunk wordt het genoemd, wat Rats On Rafts in hun eentje doet. Als je dan overweegt dat De Kift begonnen is als punkband met extra’s, dan lijkt dit voor hen zowaar een terugkeer naar de roots, hoewel ze die eigenlijk nooit echt hebben verloochend. En dat blijkt als je deze plaat erop na luistert.

Echt nieuw zijn de nummers op deze plaat niet. Elk van de songs heeft wel zijn roots in een song van één van beide bands. Onze persoonlijke favoriet Melk En Benzine stamt bijvoorbeeld van Melk En Hooi (uit ‘Brik’), maar kreeg hier peper in zijn gat in de vorm van de uit de bocht gaande gitaren van de Rats. Dichter bij het origineel bleef het hele gezelschap voor bijvoorbeeld Powder Monkey, maar tegelijkertijd is dat weer een mooie introductie in het werk van de jongelingen.

Voor opener Last Day On De Zon werd gestart vanuit Last Day On Earth, maar zijn er de blazers en de stem van frontman Ferry Heijne, die het een Kifterig jasje aanmeten. Nog zo’n mooie blend van de krassende gitaren van Rats en de fanfare-aanpak van De Kift is Voorbij, dat zo iets volledig nieuws wordt, iets waar wij met veel genoegen van smullen.

Misschien zorgt deze kruisbestuiving wel voor extra fans voor beide bands. Wij durven wedden dat Kift-fans ongetwijfeld geprikkeld worden door het jonge geweld en misschien kan de jeugdige liefhebbers van Rats On Rafts ook wel op zoek naar meer van die oude zakken, die als De Kift door hun eigen, universum wandelen. Maar eigenlijk is dat enkel en alleen maar bijzaak.

11 oktober 2016
Patrick Van Gestel