MØ - Deense krankzinnigheid

undefined, 4 oktober 2016

Het was tijdens die memorabele Pukkelpopset in 2014 dat we kennis maakten en spontaan verliefd werden op MØ. Dat deze Deense krankzinnigheid en excellente elektropop intussen alle hitlijsten aanvoert kon ons er niet van weerhouden ons te mengen in een terecht uitverkochte AB.

Schaamteloos en reikhalzend keken we hiernaar uit. Toegegeven, de uitspraak van MØ hebben we nog steeds niet helemaal onder de knie. Volgens Pitchfork zou het ergens moeten liggen tussen “Muh” en het geluid van een koe. De songs kunnen we wel zonder problemen meekwelen en het AB-publiek met ons, zo bleek.

De energie waarmee deze volleerde popdiva over het podium dartelde, de krachtige vocals en de catchy beats leidde tot één langgerekt feest van de eerste noot van Don’t Wanna Dance tot het laatste refrein van Final Song, zowat het beste popnummer in jaren overigens. “I don't wanna dance with nobody but you”, Brussel had de boodschap begrepen.     

Opvallend is dat MØ zelfs na samenwerkingen met Major Lazer en Justin Bieber nog altijd even eerlijk en toegankelijk klinkt. Het rustigere Dust Is Gone deed ons smelten: “What went wrong? / I couldn't tell if you asked me”. Op grootheidswaanzin zal je Karen Marie Ørsted trouwens niet snel betrappen. Hoogstens op wat excentriek enthousiasme.  

Maiden zorgde voor wat prikkelende post-dubstep en ook het synth-gedreven Pilgrim werd voor de gelegenheid van onder het stof gehaald. De bisronde afsluiten deed MØ  vanzelfsprekend met Lean On. Een verplicht nummer, maar ook een ideaal excuus om nog eens in het publiek te duiken.

MØ bracht de ene hit na de andere met een energie die de AB moeiteloos deed ontploffen. We stelden ons de vraag waarom we commerciële popmuziek nog zouden afzweren als ze met deze perfectie wordt gepresenteerd. Laat die opvolger van ‘No Mythologies To Follow’ maar komen!