A.C. Newman - Get Guilty

Broken Horse Records

Voor een artiest als A.C. Newman moet het een marteling zijn om te moeten concurreren met namen als Neko Case of Daniel Bejar (van Destroyer) binnen een supergroep als The New Pornographers. Je moet je dan tenslotte altijd opnieuw manifesteren. En met ‘The Slow Wonder’ had de roodharige gitarist al bewezen dat hij het alleen ook kon. Met ‘Get Guilty’ diende dat succes nu geconsolideerd te worden.

Degelijk. Dat moet zowat het eerste adjectief zijn dat in je opkomt als je het werk van Newman aandachtig beluistert. De liedjes zijn mooi afgewerkte popsongs, waarbij gelet wordt op elk detail. En hoewel "degelijk" in sommige kringen een negatieve bijklank heeft, blijft het een prestatie om een popsong die werkt in elkaar te steken. A.C. Newman heeft er hoegenaamd geen moeite mee.

The Heartbreak Rides is daarvan een prima voorbeeld. Het nummer wordt langzaam opgebouwd naar een eerste hoogtepunt in de vorm van een krachtige gitaarsolo. Daarbij wordt veel aandacht besteed aan de achtergrondzang en andere details. Ook de tweede strofe is op dezelfde manier uitgewerkt. Alleen ligt het tweede hoogtepunt op een nog hoger niveau.

Samen met Phil Palazzolo, die ook al tekende voor de productie van ‘Challengers’ van The New Pornographers, nam A.C. Newman zelf de taak van producer op zich. Het resultaat is een album dat ons terugvoert naar de betere popmuziek uit de jaren zestig. Het prachtige All Of My Days And All Of My Days Off – en dit is geen typfout - doet ons wat betreft de klank meteen denken aan Roy Wood en zijn legendarische Wizzard. Maar ook Submarines Of Stockholm en nog een handvol andere nummers voeren ons terug in de tijd.

En daar is hoegenaamd niks mis mee. Je hebt nergens de indruk dat het om een platte kopie gaat. Newman behoudt op alle vlakken zijn eigenheid wat van ‘Get Guilty’ een … euh, degelijke cd maakt.

Deze plaat wordt op geen enkel moment vervelend en, zelfs na meerdere draaibeurten, kunnen wij ze nog steeds in één ruk uithoren en betrappen we er onszelf op dat we aan het meezingen zijn met een song als Thunderbolts. Maar of ze aan ‘The Slow Wonder’ kan tippen, durven we desondanks te betwijfelen. Het wordt hoe dan ook hoog tijd dat hij ook zijn solowerk op een podium komt voorstellen.