Airbag - All Rights Removed

Karisma Records

Zang en ritmesectie getuigen van een passende terughoudendheid. ‘All Rights Removed’ is net als zijn voorganger vooral een gitaaralbum geworden. Inderdaad, bijzonder fraaie gitaarlicks van Björn Riis. David Gilmour is nooit veraf. En af en toe gebeurt het: dan breekt de magie door en groeit er iets prachtigs uit dat het kopieergedrag overstijgt. Elk nummer op ‘ARR’ heeft wel zo’n moment.

In het openende titelnummer is de gitaar meteen flink op dreef. Dit had een outtake uit Floyds ‘Animals’ kunnen zijn. White Walls heeft een gelijkaardige relatie tot ‘The Wall’. Het nummer maakt een onopgemerkt bruggetje naar, jawel, The Bridge. De jankende gitaar van Riis en de klaagzang van Asle Torstrup breken het emotionele register hier helemaal open.

In de tweede helft van het album stellen we een lichte verschuiving naar de toetsen vast. De invloed van de Floyd-klassieker ‘Wish You Were Here’ op Never Coming Home is nadrukkelijk maar nooit storend. En eindelijk horen we de gitaar (Is dit echt Gilmour niet?) in duel gaan met een scheurend hammondorgel.

Light Them All Up klinkt als een ambient filmthema met – dankzij de altviool – een Oost-Europees sausje erover gegoten. Het moet ons klaarmaken voor het drieluik Homesick, de eerste echte epic voor de band. De sonische expressiviteit wordt hier verder opgedreven. Een synthese van waar dit kwintet toe in staat is. Airbag komt met ‘All Rights Removed’ eindelijk langs de grote poort binnen.