Airhead - For Years
R&S Recordings
We vermoeden dat Rob McAndrews als kleine guitige jongen al een verwoed knutselaar geweest moet zijn. Dat is te horen aan het knip-, plak- en samplewerk op zijn debuutplaat als Airhead. Met ‘For Years’ is hij een van de zonen uit de post-dubstepgeneratie die een boeiend vervolg aan dat hele verhaal weten te breien.

Na een paar releases op Brainmath, het label waar ook Untold, Zomby en SBTRKT kort huis hielden, verhuisde Airhead vorig jaar naar R&S Records, waar ook zijn goede jeugdvriend James Blake drie jaar geleden een mooie duw in de rug kreeg. Of McAndrews verder het pad van Blake zal volgen, durven we te betwijfelen. Al weet je natuurlijk nooit met de jeugd van tegenwoordig.
Hoe dan ook, een nummer als Autumn zou op een - uitgerekend - zomerse ochtend niet op onze radio misstaan. De haast folky song kabbelt heerlijk op een watertje van zachte beats, een gitaartje en heerlijk neuriënde vrouwenvocalen. Ook Callow zou, mocht het in 2011 ergens tussen The xx en Jamie Woon uitgekomen zijn, misschien nog wel de radiogolven bereikt kunnen hebben.
Dat de jonge man ook in bekende Londense clubs aan de slag gaat als deejay, maakt hij duidelijk met Pyramid Lake. Stofzuigerbeats razen als een windhoos doorheen het nummer en slokken daarbij plukjes mannenstem en piano op. Bij Fault Line denken we aan Blondes en Walls, die evenzeer een 4/4-ritme van ijle elektronica durven te voorzien. ‘For Years’ is zeker geen dansplaat, maar deze twee nummers trekken dat ruimschoots recht.
Maar verder geniet je dus beter horizontaal van dit album. Zeker wanneer ook nog eens een aan Brian Eno schatplichtig ambientnummer als Masami de kop opsteekt. Geweldig hoe Airhead dit weet na te bootsen, al zal het misschien niet de bedoeling zijn geweest. In elk geval ideaal voor een meditatiesessie van nog geen drie minuten. Ook ontspannen moet soms snel kunnen gaan.
Als afsluiter krijgen we in Knives nog het gekende orgeltje van Blake getrakteerd. Een op het eerste zicht donker nummer, maar die mistroostige sound van James Blake geeft meteen een heel ander elan aan het nummer. Mooie afronder van een divers en ook verrassend album.