Alamo Race Track - Hawks

V2

Alamo Race Track is niet meer de Alamo Race Track van vroeger. Dat was al zo met het prachtige ‘Unicorn Loves Deer’ en wordt verdergezet met ‘Hawks’, maar dan toch anders.

Want het eerste dat opvalt als je ‘Hawks’ in de speler stopt, is dat het naar gevoel een heel andere plaat is dan de voorganger. Waar die vrolijk klonk, ongeacht of ze dat tekstueel ook was, lijkt deze heel wat introspectiever. Maar mooi is het zeker.

En dat begint al met de met eindeloze kickdrums – het deed ons een tikkeltje aan Queens Flash denken – ­ doorspekte opener Young Spruce And Wires. De drums werden er schijnbaar kriskras onder geplakt, terwijl die kickdrums voor het echte ritme zorgen. Het liedje krijgt ook een Chinese bijklank door de achtergrondzang en de bijhorende, steeds herhaalde pianoriedel ergens halverwege. Het draagt allemaal bij tot een speciaal sfeertje. Je wordt meteen binnengezogen in de wereld van Alamo Race Track.

Met It’s Bad Luck zit je dan weer aan de andere kant van de wereld. De banjo leidt je binnen in de countrykant van Alamo Race Track. Het mooie aan deze band is dat ze al die invloeden absorberen en weer langs de muzikale poriën terug uitzweten. Ook die andere, Nederlandse band, The Nits, kon dat op onnavolgbare wijze. Ook zij bleven toch Hollands, terwijl ze duidelijk internationaal gingen. En dat is precies waar grote platen geboren worden.

Productioneel wordt er voortdurend gespeeld met de mogelijkheden. Stemmen komen dichterbij om dan weer naar de achtergrond te verdwijnen. Koper wordt toegevoegd. En de song blijft weer – we vallen in herhaling – helemaal Alamo Race Track.

Er is geen enkele nood om songs lang te laten duren. In The Trail vertellen ze het verhaal in minder dan twee minuten. De tekst wordt als een kinderliedje steeds herhaald ergens in een achtergrond. En de strijkers vullen de ritmesectie en die periscoop-gitaar mooi aan. Meer moet dat niet zijn.

Maar de songs mogen evengoed twee keer zo lang zijn. Zoals de afsluiter We Should Never Have Camped Here. Zou dat dan met een caravan geweest zijn? Zoals het Hollanders past? Het doet je even glimlachen voor je weer wordt opgeslorpt door een prima song. Ook al houden ze het nog zo bijna kinderlijk eenvoudig. Verderop wordt je trouwens even uit je evenwicht gebracht door… Maar we gaan niet alles verraden. Zoek het zelf maar uit.

Met ‘Hawks’ hebben ze ‘Unicorn Loves Deer’ zowaar overtroffen. En je hebt het gevoel dat er nog pareltjes gaan volgen. Van ons mag het.