Alanis Morissette - Havoc And Bright Lights

Columbia

We zullen het maar bekennen: we hebben altijd een klein zwak gehad voor Alanis Morissette. Een zwak dat ooit ontstond toen we nog puberden. Nochtans heeft ze de voorbije jaren amper iets deftigs geproduceerd. En 'Havoc And Bright Lights' brengt daar helaas geen verandering in.

In lang vervlogen tijden – we waren ongeveer 15 jaar oud – leefden ook wij met 'Jagged Little Pill', een plaat die na al die jaren toch nog steeds overeind blijft, ook in de akoestische versie zoals ze in 2005 opnieuw werd opgenomen. Ook nummers als Uninvited, That I Would Be Good en Thank You zullen op onze eeuwige sympathie kunnen blijven rekenen.

Maar we moeten ook eerlijk zijn, sinds 1998 is Alanis Morissette er niet meer in geslaagd om iets echt noemenswaardigs uit te brengen. Een zoveelste nieuwe plaat kan dan ook op steeds meer desinteresse rekenen. De verkoopscijfers zijn niet meer wat ze ooit geweest zijn en de media-aandacht al helemaal niet meer.

Helaas zal ‘Havoc And Bright Lights’, haar achtste album, die negatieve spiraal niet kunnen ombuigen. Want we kunnen er niet omheen: ook deze plaat is - op zijn best - weer middelmatig. Dat ondanks de tanende media-aandacht Guardian een weliswaar bescheiden radiohitje werd, verbaasde ons eerlijk gezegd. Guardian is geen slecht nummer, maar toch weer zo'n song zoals we er al handenvol eerder hebben gehoord van Alanis Morissette.

Helaas geldt dat voor het merendeel van de plaat: ook Woman Down en Empathy zijn duidelijk gemaakt zonder de intentie om nieuwe richtingen uit te gaan, op zoek naar het succes van weleer. Till You is dan weer vooral een zeurderige ballad.

Opvallend is dat de songs die Alanis Morissette dezer dagen uitbrengt een stuk minder fris klinken dan het grootste gedeelte van haar songs uit de jaren 90. Zou ze gedateerd zijn of zijn de songs gewoon minder sterk dan vroeger?

Celebrity, Spiral en Numb springen er langs de positieve kant uit, zonder grensverleggend te zijn, en Havoc zou goed geweest kunnen zijn in een kortere versie.

U begrijpt het al: heel erg goed is ‘Havoc And Bright Lights’ dus niet. Fans zullen smullen van meer van hetzelfde, maar voor alle anderen is deze plaat overbodig materiaal. En wij? Wij blijven hopen dat ze ooit nog minstens één goeie plaat in zich heeft.