Allan Kingdom - Future Memoirs
Eigen beheer
Er is iets gaande in Minnosota. Het duurde een paar luisterbeurten voor we Without You van Spooky Black volledig naar waarde konden schatten, maar onder de sadness van het nummer ging een opwindende, nieuwe soort r&b schuil. Zijn voorlopig relatief onbekende partner in crime Allan Kingdom levert met ‘Future Memoirs’ al zijn vierde ep/mixtape af. En deze zou hem wel eens een aanzienlijk groter publiek kunnen bezorgen.
Samen met Bobby Raps en Psymun - beiden ook vooral bezig met soloprojecten - vormen die eerste twee het collectief The Standard. Ze hebben alle vier al indrukwekkend veel uitgebracht voor hun prille leeftijd. Zwoele nummers zijn het, met smooth vocals en dromerige beats.
Voor ‘Future Memoirs’ producete Kingdom het gros van de tracks zelf, al dan niet met de hulp van boven genoemde jongens. Wavey hoorden we het eerst. Allans hese falset rekt zich in de hook langzaam uit over een minimalistische beat. Je voelt ke er licht ongemakkelijk bij, maar beide strofes (nummer twee komt van Spooky Black) brengen soelaas. Hoe dan ook: onze nieuwsgierigheid naar de rest van het album is gewekt!
Tekstueel gaan zo ongeveer alle tracks uit van de ik-persoon. Niet echt ongewoon bij rappers. Allan Kingdom toont zich wel bijzonder gevoelig en kwetsbaar. We zien het A$ap Rocky nog niet doen, zijn bad bitches vriendelijk als "bad little brown things" aanspreken. Of rappen over hoe hij vorig jaar nog smeekte bij zijn ouders te mogen blijven wonen (Evergreens). Positive geeft ons misschien wel de beste inkijk in het hoofd van de onzekere jongeling in Allan Kingdom.
Te veel van het goede is in elk geval slecht en je hoopt na een tijdje dan ook de kwade Allan te horen te krijgen. Of een Allan die midden ín het leven staat en niet enkel beschouwt. Het (occasionele) gebrek aan trefzekerheid in de teksten wordt gelukkig gecompenseerd door enkele productionele pareltjes. Famines zou samen met Wavey en Evergreens een mooi stel singles zijn. En het heerlijk ontregelde Etiquette had gerust langer dan zestig seconden mogen zijn.
Ook de frivole manier waarop Kingdom rapt en zingt en dat zelfs vaak tegelijk doet (denk Chance The Rapper!) houdt het geheel boeiend. Het is dus wachten op Kingdoms "Acid Rap", waar hij zijn stem perfect kan uitspelen door meer gewicht te geven aan zijn flow en die producties levert die daarmee in perfecte symbiose kunnen leven. Hij weet alvast al hoe hij een song moet schrijven. In de gaten houden!