Ancient Veil - Rings Of Earthly... Live

Black Widow Records

Als we het over Ancient Veil hebben, moeten we ondanks de hitte het hoofd even koel houden. Het nieuwe livealbum ‘Rings Of Earthly … Live’ heeft immers een complexe ontstaansgeschiedenis. Maar het loont de moeite alles van deze Italianen even op een rijtje te zetten, want het resultaat is grote kunst.

 

De oprichting in 1995 van Ancient Veil is niets minder dan de voortzetting van de groep Eris Pluvia. Die had in 1991 het album ‘Rings Of Earthly Light’ uitgebracht. Het was het begin van de zogenaamde derde golf van de progrock, na de golden (jaren zeventig) en silver (jaren tachtig) age. De kernleden Alessandro Serri en Edmondo Romano gingen verder als Ancient Veil, met het studioalbum ‘The Ancient Veil’ onder de arm. Het verscheen in ’95 op het label Mellow Records, toen de belangrijkste stal voor Italiaanse progbands.

Het is deze plaat die vandaag een tweede leven krijgt. En in een dubbele gedaante: naast het livealbum verschijnt ook ‘New – The Ancient Veil Remastered’. Niet alleen werd alles digitaal opgepoetst, er zijn ook nieuwe instrumenten toegevoegd en het geluidsbeeld werd naar eigen zeggen verlevendigd. Bovendien werd de remaster in een nieuw grafisch jasje gestoken.

En er is dus het livealbum ‘Rings Of Earthly… Live’. Met een duidelijke hint naar het Eris Pluvia-debuut, want het verenigt tracks van ‘Rings Of Earthly Light’ met Ancient Veils twee studioschijven. Er komt dus ook materiaal uit het vorig jaar verschenen ‘I Am Changing’. Naar aanleiding hiervan concerteerde Ancient Veil in mei en november ’17 in Genua, waarvan nu drieënzeventig minuten heerlijke symfonische muziek zijn geplukt.

De setlist is niet chronologisch opgebouwd, want eerst passeren er zes tracks uit ‘The Ancient Veil’, alvorens dieper in het verleden te duiken met een suite uit ‘Rings’. Het recentste werk ‘I Am Changing’ mag met drie nummers afsluiten. Hoe dan ook, door de onveranderd somptueuze texturen ligt muziek uit elke periode als een warm deken over de luisteraar.

Het grondwerk van deze weelderige sound wordt gelegd door Massimo Palermo en Marco Fuliano, met daarbovenop de zang en gitaren van Alessandro Serri en de keyboards van Fabio Serri, akoestische gitaar van Fabio Zuffanti (Hostsonaten) en vooral de uitmuntende embouchure van Edmondo Romano. Deze wisselt constant tussen sopraansax, klarinet en blokfluiten en schudt aldus de hele Italiaanse muziekgeschiedenis vanaf de middeleeuwen de hand.