And The Golden Choir - Another Half Life
Cargo Records
De mooiste dagen zijn die waarop je een debuutplaat van een jou totaal onbekende artiest in handen gedrukt krijgtmet de woorden: “Hier moet je eens naar luisteren.” Dat gebeurde niet met And The Golden Choir - echt de groepsnaam. Die werd ons toegestuurd en dus is het gevoel toch een beetje hetzelfde. We schoven ‘Another Half Life’ in de cd-lader en waren anderhalve minuut later betoverd.
De man achter And The Golden Choir heet Tobias Siebert. Siebert is een multi-instrumentalist, laat de opnames van zijn eigen muzikale exploten op vinyl persen en draait deze platen terwijl hij zelf live speelt. Analoog en krakend, in plaats van met een live band.
De Duitser gaf de afgelopen twee jaar zo’n tweehonderd shows, onder andere in de voorprogramma’s van artiesten als Calexico en PJ Harvey en een handvol Duitse bands. Begin dit jaar speelde hij ook op Eurosonic.
Zijn instrumentarium is uitgebreid. Zo bespeelt Siebert naast gitaar ook harmonium of marimba en wordt er bijna in elk nummer - what’s in a name - gebruik gemaakt van een koor. In de teksten van Siebert komen dingen als schuld, leugens, verlies, zonde en bidden wel heel vaak terug. En met de koren op de achtergrond krijgt de muziek iets heel religieus.
En toch. In essentie komt het allemaal neer op de liefde in verschillende vormen. In de emotionele openingsmomenten van My Heaven Is Lost zingt Siebert “My heaven is lost / I’m alone again” en “I’m amazed how cold you tell me to go” Een nummer waarin de liefde vooral bang maakt als je Siebert “You were so afraid of our slow decay / that you rather slowly turned away”, hoort zingen.
We zijn pas het tweede nummer The Transformation binnengestapt of we zouden zweren dat we de nieuwe plaat van Radiohead zijn binnengestapt. De percussie is origineel en verstoord tegelijkertijd en de falsetto van Siebert leunt zeer hard bij die van Thom Yorke aan.
Ook het begin van Holy Diamond doet denken aan Radiohead. Het zou een demo van 2+2=5 geweest kunnen zijn en had alleszins niet misstaan op ‘Hail To The Thief.’ Het is niet het enige nummer waar hij aan Radiohead doet denken, maar het is wel het duidelijkste.
Elders zijn vergelijkingen met de vroege (The Hunter Of Souls) en latere Blaudzun, Antony & The Johnsons of zelfs Coldplay eerder gepast. Het handgeklap in Dead End Street (niet toevallig de eerste single) zou het, voor wie niet naar de tekst luistert, niet slecht doen op een concert van Coldplay of Florence & The Machine.
De rijk gearrangeerde vaak complexe maar toch toegankelijke nummers, de stem van Siebert, de veelvuldige koorzangen, de ontregelende drums en de subtiel aanwezige strijkers, ... dat alles maakt van ‘Another Half Life’ een verrassende, veelzijdige en vooral kwalitatieve debuutplaat die we graag eens live zouden beleven. Wie haalt And The Golden Choir een eerste keer naar België?