Andrew Bird - Noble Beast

Bella Union

Andrew Bird is een van die ongrijpbare artiesten. Hij walst met zijn mooie melodieën door honderdduizend projecten die allemaal even goed klinken en neemt schijnbaar moeiteloos zijn eigen stijl met zich mee in zijn broekzak. Zonderling en mooi. Ook zijn nieuwste plaat ‘Noble Beast’ is weer een pareltje.

Songtitels als Effigy, Nomenclature en Tenuousness klinken verdacht veel als popmuziek voor intellectuelen. Toch is dit slechts gedeeltelijk waar. Bird is inderdaad dol op dure woorden, maar hij kiest ze voornamelijk om hun klank. Dit resulteert tekstueel in de meest onwaarschijnlijke nonsens. We zouden Bird maar wat graag in duel zien gaan met Adam Green. Beide hebben een voorliefde voor crooners uit de jaren veertig en een zekere aanleg voor onzin.

Ook de muziek zelf is gelaagd en verfijnd. In nummers als Effigy en Tenuousness hoor je arrangementen die zo van The Divine Comedy zouden kunnen komen. Al klinkt de Amerikaan wat minder theatraal en iets gladder dan Neil Hannon. De viool en discrete percussie maken Birds liedjes zijdezacht.

In Fitz & Dizzyspells nemen de melodieën Beach-Boyeske proporties aan. Het simpele, meerstemmige refrein is onweerstaanbaar. De strofes hebben op hun beurt eerder iets van Guided By Voices in high fidelity. Het vrolijke gefluit van Bird op de achtergrond maakt het nummer enkel nog aanstekelijker.

Dat gefluit komt ook terug in Oh No, de opener en meteen ook het eerste liedje dat in je hoofd blijft hangen en er met geen stokken is weg te krijgen. Het steekt van wal met een strijkersarrangement dat als je reinste Disney aandoet. Vervolgens krijg je een zanglijn die van Don McLean had kunnen zijn en een onbegrijpelijke tekst over sociopaten.

Niet elk nummer op deze plaat is een dergelijk meesterwerkje. Nomenclature bevat veel leuke ideetjes maar weet nooit de aandacht vast te houden of zelfs ook maar een geheel te vormen. The Privateers is ronduit eentonig.

Bird werd eerder wel eens muzikale incoherentie verweten. Dat is dit keer niet het geval. Met ‘Noble Beast’ heeft hij een heel erg mooie, complete plaat afgeleverd. Bij elke luisterbeurt ontdek je nieuwe geluiden in de muziek. ‘Noble Beast’ kan enkel maar groeien als album.