Antoine Pierre Urbex - Suspended (Live At Flagey)
Outhere Music
De eerste elektrische platen van Miles Davis, 'Bitches Brew' en 'In A Silent Way', ontketenden een explosie. En niet alleen in de hoofden van de luisteraars. In de seventies hadden grote fusionpioniers als Weather Report, Mahavishnu Orchestra, Headhunters en Return To Forever allemaal ex-huurlingen van Miles op de loonlijst. Maar net als in het heelal, is de explosie tot vandaag te horen.
Een knap voorbeeld is het nieuwe album van TaxiWars-drummer Antoine Pierre en zijn nonet Urbex Electric, ’Suspended’. De plaat is dan wel geïnspireerd op de sfeer van ‘Bitches Brew’ (leg die maar eens naast het artwork van 'Suspended'), de iconische dubbelaar uit 1970, maar je kunt de twee in geen geval met elkaar verwarren. Je hoort de sounds - de overstuurde elektrische piano, de dolkstoten van trompet en saxofoon, de subtiel funky ritmes - zeker terug, maar Pierre recyclet die als bouwmateriaal voor een onbekend, verlaten stadslandschap. Een landschap dat sneller van uitzicht en stemming verandert dan dat op de albums van Miles Davis het geval was. Miles smeerde zijn nummers in die tijd het liefst over een volledige plaatkant uit.
Wat Urbex nog gemeen heeft met Miles’ elektrische bands is dat de lijm tussen de muzikanten bijzonder sterk is. Of er nu eenstemmig wordt gespeeld of tegendraads, je voelt dat de neuzen in dezelfde richting staan. Als bandleider en componist trekt Pierre in de bandstukken ook nooit het laken naar zich toe. Zijn drumwerk is wel één en al subtiliteit. Helder, sprankelend en verfrissend als bruiswater.
Ja, Drums Take Over is - dit raad je nooit - een drumsolo. Eén die er mag zijn. Het is een knap opgebouwd staaltje vakmanschap, neergelegd over een onzichtbare beat. Al na drie minuten leveren gitaar (Bert Cools) en piano (Bram De Looze) almaar sterk wordende accenten. Om maar te zeggen: de drums zijn maar een deel van de puzzel
Het is dan ook niet helemaal fair om Drums Take Over eruit te vissen. Want alles op ’Suspended’ hangt samen. Het is een verhaal met een begin (de beheerste funk van Steam) en een einde (de woelige oefening in moeilijke maatsoorten en luid-stil-dynamiek van Sound Barrier). Heel mooi is bijvoorbeeld de overgang van Abstract: Piece naar What U Expect!. Het eerste nummer lijkt een negatief van de sfeer op Miles’ In A Silent Way. Tien op tien voor sounddesign, met dank aan Pierre’s handigheid met zachte mallets en de desolate trompet van Jean-Paul Estiévenart. Piece gaat ongemerkt over in What U Expect!, dat opnieuw uitpakt met een vast ritme (in negen achtste, als onze teller het goed doet) en dat vooral van ons verwacht dat we het onverwachte verwachten.
Hulde ook aan de muzikanten die dit negenkoppige ensemble compleet maken. Frédéric Malempré (percussie) is de Airto Moreira van dienst en de man van de finishing touch. Félix Zurstrassen (bas) legt in de meeste grooves de fundamenten - Pierre zelf doet dat eerder in het wat heftigere You Nod But You Ain’t. Jozef Dumoulin (Fender Rhodes en electronics) en Bram De Looze (piano) kleuren de gaatjes in. En Ben Van Gelder (altsax) en Reinier Baas (gitaar) wisselen elkaar af in de kopgroep.
’Suspended’ werd live opgenomen in Flagey Studio 4 in januari. Toen er bij ons van corona nog geen sprake was dus en we nog niet wisten dat live jazz een hele tijd in de touwen zou hangen. Deze plaat, die overigens kristalhelder is opgenomen, duwt onder de neus wat we gemist hebben. Op de best mogelijke manier. Nieuwe optredens van Urbex staan nog niet gepland. Maar als het zover is, willen we erbij zijn.