Aranis - Smells Like Aranis

Eigen beheer

Het Belgische Aranis, doorgaans aan de slag gaan met klassiek, folk en jazz, zoekt op 'Smells Like Aranis' het grensgebied met rock op. Deze keer gaat het, zoals de titel al doet vermoeden, om een losjes op het oeuvre van Nirvana geïnspireerd project.

Smells Like Aranis

De uit Sint-Niklaas afkomstige groep geeft te kennen dat de thema's en emoties (woede, waanzin, angst, depressie), die Nirvana aansnijdt, in de huidige muzikale context passen. En ook de tijdsgeest (Brexit, Trump) leent  zich er toe.

Aranis mag dan materiaal uit de backcatalogue van het trio rond Kurt Cobain lenen, de betrachting bestond erin om er een eigen toets aan te geven. Verwacht dan ook geen traditionele covers, maar veeleer nieuwe en frisse perspectieven op de Nirvana-songs. En er is meer want er is ook eigen materiaal. Nirvanaranis zou je het kunnen noemen. Voor dit project werd gitarist Stijn Denys even aan de kant gelaten. Merkwaardig, zeker voor een project rond Nirvana waarbij je toch net die gitaar zou verwachten.

Verrassend is alvast de versie van Polly, opener van het album. Hier houden ze het erg klassiek en sober, al worden er ook dwarse, zelfs avant-gardistische accenten gelegd. Het illustreert perfect het project, dat klankgewijs soms aanleunt bij de collega's van Die Anarchistische Abendunterhaltung (DAAU).

Aranis selecteerde de meest bekende nummers (About A Girl, Smells Like Teen Spirit,...) maar presenteert ze op een nieuwe manier. Been A Son, About A Girl, Rape Me en Heart Shaped Box bewijzen ook dat de groep de confronterende thematieken niet schuwt.

Nirvana deed destijds iets geweldigs met The Man Who Sold The World (Bowie). Ook Aranis ging voor een uitvoering van dat nummer. Daarmee leggen ze één van de vele inspiraties van de groep uit Seattle bloot. En de eigen composities moeten niet voor de Nirvana-interpretaties onderdoen, zodat er een mooi geheel ontstaat.

'Smells Like Aranis' is een geslaagd project, al durven we er de hand voor in het vuur steken dat dit project live nog beter uit verf komt.

20 maart 2017
Philippe De Cleen