Atlas Sound - Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel

4AD

Stel: je bent de frontman van een groep die naam gemaakt heeft in het alternatieve genre. De andere bandleden willen echter even een pauze inlassen, terwijl jij nog energie over hebt om door te gaan of om iets anders te doen. Dan sla je toch gewoon even een eigen weg in en pik je later weer opnieuw aan bij die band?

Zo moet het ongeveer gegaan zijn bij Bradford Cox, frontman van Deer Hunter. De groep wou er even tussenuit, terwijl Cox helemaal geen zin had om te niksen. En dus startte hij een soloproject op en gaf hij het de naam Atlas Sound.

Wie op de MySpace van het project gaat kijken, ziet bij de stijlbeschrijving onder andere het begrip “religious” opduiken. Dat betekent echter niet dat u zich aan engelengezang, Bijbelcitaten, morele vingerwijzingen of Jehova-boodschappen zoals “het einde is nabij” moet verwachten. Het slaat volgens ons op het ingetogen, psychedelische en mysterieuze karakter van de plaat, en dat is iets helemaal anders dan de hevigheid van Deer Hunter. Op deze cd kan je eerder ontstressen na een lange werkdag of na examens. Óf nadat u tien keer na elkaar foutloos de albumtitel ‘Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel’ uit het hoofd hebt proberen te zeggen.

De plaat opent een beetje raar met Ghost Story. Een kleine jongen vertelt het verhaal van het spook Charlie, terwijl zijn vriend op de achtergrond de nodige “boe”-geluiden maakt om wat meer griezeligheid te creëren. Als het de bedoeling was om de luisteraar hiermee al meteen te boeien, heeft Cox jammerlijk gefaald.

Gelukkig gaat alles via een experimentele sound perfect over in Recent Bedroom, dat samen met River Card zorgt voor een pop-accent: beide nummers bevatten het betere gitaar- en drumwerk. Cox bewijst daarnaast voor sfeerschepping ook met elektronica overweg te kunnen. Bij Scraping Past zijn zelfs echte beats te horen.

Hoe verder je in de plaat duikt, hoe psychedelischer de songs worden. Ready, Set Glow en Bite Marks zijn bijvoorbeeld naast twee mooie woordspelingen ook twee zwaar beladen songs vol mysterie. Apotheose van het hele album is uiteindelijk de experimentele titelsong Let The Blind Lead Those Who Can See But Cannot Feel.

Net zoals we van Deer Hunter gewoon zijn, biedt ook Atlas Sound veel variatie, al is het hier op een andere manier. Geen rockmuziek, geen opvallende baslijnen of energieke popsongs, maar een plaat die sfeer schept en voor een adempauze zorgt. Voor wie een klein, diepzinnig en filosofisch moment wil inlassen, is deze cd zeker en vast een zegen.