Autechre - Oversteps

Warp

Een paar jaar geleden waren geknisper, clicks, cuts en gekletter enorm hip om naar te luisteren. Ondertussen heeft die scene schoon schip gemaakt en zijn vele artiesten geëvolueerd naar andere (elektronische) muzikale oorden. De echte liefhebbers blijven hangen en zien peetvader Autechre nog steeds rotsvast op zijn pilaar staan. Album nummer tien, 'Oversteps', zal daar voorlopig niets aan veranderen.

Over voorganger 'Quaristice' werd ook al gezegd dat het een van Autechre's toegankelijkste platen moest zijn. 'Oversteps' kan daar meteen mee concurreren, want ook dit album zal geen indigestie veroorzaken, wat vroeger wel regelmatig het geval was. Autechre klinkt nu gematigder en rustiger en de structuren van hun nummers lijken eenvoudiger gehouden. Misschien vergelijkbaar met de sfeer van bijvoorbeeld 'LP5' die tegenover andere releases ook minder agressief klonk.

Wel blijven ze een boeiend klankenbos scheppen, waar je 3D-gewijs verloren in kunt lopen. Zo faden hemelse klanken zachtjes in op R Ess, tot ze door de beuken van een kathedraal gejaagd lijken te worden en duiken ook de tegendraadse maar bijna jazzy beats onopgemerkt op. Het heeft iets van een vroege technoplaat die tot op de string werd uitgekleed, maar in de verkeerde volgorde weer in elkaar gezet werd.

Toch zouden we het nooit ambient durven noemen, dat vakje binnen de elektronische muziek waarin je wordt gedropt als je de beats op een plaat achterwege laat. Daarvoor eist Autechre nog te veel onze oren op. Het blijft glitchy, zelfs zo dat je oogleden spastische trekjes vertonen wanneer ze verschrikt links en rechts op zoek gaan naar de herkomst van de vreemde geluiden. Ze doen daarbij een paar prachtige ontdekkingen als blijkt dat het geen gevaar is dat hen achterna zit, maar net een paar pareltjes als Known(1) en See On See, waarin scherpe klanken bijna als violen gaan klinken.

Iets zwaarder geschut krijgen we in D-Sho_Qub, waarin we boogie-funk beats à la Dâm-Funk horen. Wie graag wil stuiteren bij Autechre moet eerder op deze afdeling zijn. St_Epreo past zelfs nog meer in die categorie. En Redfall lijkt dan weer meer op een storm boven ons hoofd, zo eentje waarvan je je heerlijk uitgewaaid kunt voelen.

Het blijven anders uitzonderingen, want zoals we al eerder aangaven klinkt Autechre op 'Oversteps' opvallend "open". Misschien heeft het met de stijgende leeftijd van Sean Booth en Rob Brown te maken heeft, misschien ook niet. Belangrijker is dat ze als Autechre even inventief blijven klinken. Ook al is dat op een zachtere manier.

Autechre speelt op 9 april op het Domino Festival in de AB.