Baroness - Gold & Grey

Abraxam Hymns

Gold & Grey

Het vijfde album van Baroness, met ook de vijfde line-up, komt er vier jaar na het alomgeprezen 'Purple'. Iedereen die dacht dat de titel van het nieuwe Baroness-album al jaren vastlag, komt bedrogen uit. Want na ‘Red’, ‘Blue’, ‘Yellow & Green’ en ‘Purple’ is er eigenlijk maar één kleur over: oranje. Maar oranje was slechts de werktitel. En het geweldige artwork zit vol oranje accenten, maar de titel van het nieuwe album is uiteindelijk 'Gold & Grey' geworden. 

Een dubbelalbum dan? Neen, helemaal niet. In het geval van 'Yellow & Green' was er sprake van twee verschillende albums, terwijl John Baizley voor dit album benadrukt dat er een band bestaat tussen elk van de nummers. 'Gold & Grey' werkt als een melodieuze puzzel volgens het Baroness-opperhoofd: melodieën en harmonieën komen her en der in de nummers terug en werden zo over het volledige album verspreid. Ook werden de zogenaamde genregrenzen vaag gehouden: altmetal met een twist van prog of Jazz, spacerock met noisy triphop en twintigsteëeuws minimalisme, ... het moet allemaal kunnen. 

Het zeventien nummers lange album is een hele rit en is eigenlijk maar enkele minuten korter dan de dubbelaar 'Yellow & Green'. En na enkele luisterbeurten kunnen we al wat door John Baizley vooraf werd gemeld, alleen maar beamen. We lazen ergens dat Baroness de harde kant zou verloren zijn. Vergeet het! Op dit album staan enkele van de stevigste nummers, die de band tot nu toe heeft opgenomen: het lekker tegendraadse Throw Me An Anchor bijvoorbeeld. Of Seasons. Haaks hierop staan het het ingetogen I'd Do Anything of het volledige akoestische Emmett - Radiating Light. Maar schrikken doen we hier niet van. Naar aanloop van de release van dit album werden immers al enkele akoestische in-stores gedaan en online gezet.  

Staan er ook "normale" Baroness nummers op? Natuurlijk, in overvloed. Broken Halo bijvoorbeeld, dat perfect op voorganger 'Purple' zou gepast hebben. Of zelfs Borderlines, één van de eerste nummers die werd prijsgegeven naar aanloop van de release. Tourniquet heeft op zijn beurt een vage gitaarecho van pakweg Fugazi.

Er valt zoveel te ontdekken op dit groeialbum. En dan hebben het nog niet eens gehad over het effect van nieuwe gitariste Gina (Gleason). die de na bijna tien jaar trouwe dienst gitarist Pete Adams kwam vervangen en zich met ongekende soepelheid de Baroness-kleurcode heeft eigen gemaakt. Niet alleen springt zij inventief met een gitaar om, ze beschikt ook nog over een fijne zangstem. Op een aantal nummers neemt ze namelijk de tweede stem voor haar rekening en dat geeft de nodige extra glans aan de nummers. 

Baroness-fans kunnen zich dit 'Gold & Grey' blindelings aanschaffen en zullen naast gitaren ook piano en strijkers aantreffen. Nieuw geïnteresseerden kunnen altijd eens naar het album al eens voorbeluisteren vooraleer het te kopen. Nualle kleuren de revue zijn gepasseerd, is het afwachten wat John Baizley en Baroness in de toekomst uit de koker schudden, maar daar gaan wij pas van wakker liggen na de najaarstour van Volbeat, die ook Baroness meebrengen. Hopelijk hebben ze nog voldoende energie om op de vrije tourdagen iets speciaals te doen.

17 juni 2019
Bert Gysemans