Baxter Dury - It's A Pleasure

PIAS Records

Met ‘Happy Soup’ werden stilaan balletjes aan de soep van Baxter Dury toegevoegd. Met ‘It’s A Pleasure’ wordt volgens hetzelfde recept gewerkt. Alleen, te veel van hetzelfde wordt ook vervelend.

‘Happy Soup’ was de verfijning van wat Baxter Dury al op ‘Floorshow’ had gedaan. De liedjes werden meer gestroomlijnd en vooral, met Madelaine Hart had hij de stem gevonden, die zijn cockney naar een hoger niveau kon tillen. En dat principe wordt ook op ‘It’s A Pleasure’ aangehouden. Tot daar zit het allemaal nog goed.

Alleen, veel extra’s worden er met ‘It’s A Pleasure’ niet toegevoegd aan het oeuvre van Baxter Dury. Het zouden gerust de leftovers van ‘Happy Soup’ kunnen zijn, de tweede, wat overbodige plaat van het dubbelalbum. Het luistert lekker weg, dat wel. Maar veel toevoegen doet het niet.

In Palm Trees zijn ze er al, de onmisbare backing vocals. In Other Men’s Girls zijn die backing vocals nog belangrijker, treden ze nog meer op de voorgrond terwijl Dury in parlando zijn trieste verhaal vertelt. Smachtend naar iets dat hij niet krijgen kan, in dat taaltje dat ook zijn pa ooit hanteerde en waarvan je de helft niet verstaat.

Muzikaal is het vooral de bas die prominent aanwezig is, meer bepalend dan de drums zelfs. In elke song is die baslijn onmiskenbaar present. Samen met de backing vocals en Dury’s eigenzinnige manier van voordragen, een beetje introvert, zorgen ze voor die typische sound, die Dury’s laatste albums zo typeert.

Wat tempo betreft is er geen enkel nummer dat er uitspringt. Alles lijkt zowat aan dezelfde snelheid te zijn opgenomen. Geen The Sun hier zoals op ‘Happy Soup’, dat de rest van de songs in perspectief plaatste. Of het moet het gezapige White Men zijn, waarin alweer die vrouwelijke stem het initiatief neemt. Maar zelfs dat sluit aan bij de rest van de uptempo nummers, ook al wordt de snaredrum er amper beroerd.

Wij zitten een beetje met een tweeslachtig gevoel waar het deze plaat aangaat. Het staat vast dat dit helemaal geen slechte nummers zijn. En af en toe betrap je jezelf er ook op dat je één of ander nummer hebt (mee)gezongen. Alleen lijkt het onzeker of we ons volgende maand nog iets hiervan gaan herinneren. En als je het allemaal al een keertje hebt gehoord, dan kan je helaas niet van een geslaagd album spreken.