Bear In Heaven - Time Is Over One Day Old

Dead Oceans

De cover van de nieuwe Bear In Heaven toont het al: de band slaat weer een andere richting in dan bij voorganger ‘I Love You It’s Cool’. Geen schreeuwerige kitsch deze keer, maar een esthetisch verantwoorde Polaroid van de sterrenhemel. Is John Philpot de “Major Tom” van 2014?

Met bands als Bear In Heaven kan het twee kanten op gaan: ofwel worden ze bewonderd omwille van hun kameleonachtige karakter; ofwel worden ze als stuurloos bekeken. Philpot en co lijken het zich niet aan te trekken en slaan met deze etherische pop niet alleen weer een nieuwe richting in, zetappen ook nog eens uit oudere vaatjes als krautrock en new wave.

Net als op de voorganger uit 2012 schiet het album als een raket van het lanceerplatform. De synths regeren op opener Autumn. De bas pompt en de drums pulseren gejaagd als de opgezwollen aders van een heroïneverslaafde op een bad trip. Daarover zingt Philpot met zijn gekende, propere dictie en jongensachtige stem.

In Time Between halen de elektrische gitaren dan weer de bovenhand al blijft de elektronica ook nog aanwezig. Slaat het album over naar synthpop of naar indierock, is dan nog de vraag.

Een vraag die niet beantwoord wordt met If I Were To Lie, een redelijk kale track waarin we, op een desolate synthpiep na, vooral percussie en de stem van Philpot horen die indringend zingt: “Suicide or staying alive / looking at the pieces… / you decided to stay alive / hopeless like a virgin.”

Met de intro van They Dream lijkt een herlancering op handen, maar stilaan worden de tracks ijler en schuift de band op richting ijle, zweverige pop, iets wat door titels als The Sun And The Moon And The Stars, Memory Heart en Dissolve The Walls onderstreept wordt.

Gelukkig zit er ook nog een Demon tussen die de plaat over halfweg toch nog wat energie inspuit, al was het maar voor het contrast. “Take your hands of me and your sympathy”, verordonneert Philpot, maar het is net in dit soort nummers dat de band op zijn best klinkt.

“I don’t need the world”, klinkt het even verder ook nog in de afsluiter, alsof Bear In Heaven zich niets meer aantrekt van onze mening, alsof succes niet langer belangrijk is. Dat overweldigend mondiaal succes zal ook nu weer de band niet ten deel vallen, maar we laten deze “Major Tom” ook weer niet vallen. Kom maar terug aan boord, man.