Ben Frost - A U R O R A

Bedroom Community

Een avondje rustig onderuit zakken met wat mooie soundscapes, spitsvondige field recordings en lieflijke ambient, het zit er bij muziek van Ben Frost niet snel in. Je aandacht wordt afgeleid door het rijke pallet elektronica dat hij doorheen de molens draait. Vaak zo vol van geluid en toch heel gedetailleerd kan hij je opslorpen in een wereld die veel aan de verbeelding over laat. Dat is bij ‘A U R O R A’ niet anders.

Het laatste werk van Frost, ‘Sólaris’, de samenwerking met klassiek componist Daníel Bjarnason, stoelde nog vooral op hedendaags klassiek, minimal en beheerste elektronica-experimenten. Dit keer gaat de naar Ijsland uitgeweken Australiër de andere richting op. Hij neemt onder meer Greg Fox van black metal band Liturgy en Swans-percussionist Thor Harris onder de arm. Dat dat niet resulteert in een album dat je gemoedsrust bevordert weze duidelijk.

De boel wordt op gang getrokken met Flex. Als op een straalmotor schiet ‘A U R O R A’ daarmee de lucht in. Wie allergisch is voor distortion voelt hier de bui al hangen en maakt zich beter uit de voeten. En toch pakt de eerste explosie (letterlijk) je alsnog op een onbewaakt moment. Proberen te definiëren wat je in de braakbal aan geluid kunt onderscheiden is onbegonnen werk. Veel metaal en stevig hout dat wel.

In The Teeth Behind The Kisses weerklinken in de verte kerkklokken terwijl elektriciteit mist spuit. De stap naar drone metal is niet ver. En al helemaal niet wanneer in Scenant imposante drums een donkere oorlog aankondigen. De grillige elektronica van Frost raast er doorheen, maar vindt uiteindelijk toch een melodische uitweg, zij het gladgestreken met schuurpapier. Of, hoe noise schoonheid kan creëren.

De ramen in ons huis dreigen te barsten als we Diphenyl Oxalate te luid durven af te spelen. Doorheen het spervuur aan drums en ijselijke geluidsgolven dringt ook hier echter zweem van rust door. Kwaadaardig, maar tegelijkertijd heel mooi. Soms lijkt het zelfs alsof je naar bruut verkrachte clubmuziek luistert. Rave getinte synths hengelen op Venter en No Sorrowing nog naar hun trouwe publiek.

Het is een constante op dit vijfde solo album van Ben Frost waarop agressie en rustiek hand in hand gaan. U weze gewaarschuwd.

Op vrijdag 26 september speelt Ben Frost op het Bozar Electronic Arts Festival in Brussel.