Ben Frost - Scope Neglect

Mute Records

Iets vertrouwds, maar toch compleet nieuw, dat was de missie van Ben Frost. Dus nam hij de kunsten van metalgitarist Greg Kubacki van mathcoreband Car Bomb ter hand en liet de manipulatieve handen over lawaaierige solo’s gaan om te komen tot een soort van verhakkelde, zwaar mechanische industrie met keiharde klanken en lawaaierige fracties, maar met ook veel interessante bijgeluiden. Ben Frost lijkt op Scope Neglect ietwat op zoek naar de experimentele grenzen van lawaai en schippert op deze plaat voortdurend tussen overdrive en de nagalm die daaruit ontstaat. En dat klinkt vooral erg bizar.

Het lijkt wel of Ben Frost op zoek ging naar de meest luidruchtige distortiongitaar en versterkers die de rode zone nooit verlieten. Je begint dus met een basis van lawaai. Veel lawaai. En die die wordt vervolgens compleet vervormd, uitgewist en vol galm en bijgeluiden gestoken. Of vermengd met een trancesong om daarna met een ruwe rasp en een geluidsgom een soort van verhakkeld, zoemend geheel te krijgen, zoals uit Turning The Prism blijkt.

Dit is dan ook een plaat boordevol geluid. Te beginnen met volledig overstuurde en ontzettend luidruchtige metalen snaaraanhalen. Die zijn tot kort verknipte samples omgetoverd, krijgen een boel nagalm en echo die de tussenliggende stiltemomenten opvullen. En de ene keer neigt Frost naar het zweverige en vage, zoals in de wazige soundscapemist van Load Up On Guns, Bring Your Friends (klinkt vertrouwd, niet?), maar een andere keer lijkt het niet luid genoeg te kunnen gaan, zoals in The River Of Light And Radiation: eenzelfde overstuurde gitaarsound die compleet verknipt is tot een verhakkeld, breakbeat-zonder-beat-geheel. Ook nu herken je weer een soort van voor drie vierde uitgegomde metalsong. Eentje die meer en meer wordt overstelpt door een soundscape van zweverige toetsen.

Misschien nog het fraaiste zijn de twee in elkaar overvloeiende eerste tracks: de eerste die uit niet meer bestaat dan die korte, vervormde metalgitaaraanslagen en de tweede die uit dat repetitief minimalisme meer en meer de tussenmomenten opvult met akelige effecten en mechanisch glijdende klanken. En zo krijg je een soort van mooi opbouwend heavy metal-ambient-geheel.

Je moet in elk geval goed gek of geniaal zijn om met dit soort geluidsexperimenten aan de slag te gaan. Ben Frost maakt op ‘Scope Neglect’ een brug tussen loodzware thrashmetal, industriële ambient en verknipte geluidscollages. Oh ja, en in de beginfase inspireerde Frost zich op de geniale Mark “Talk Talk” Hollis door gitarist Kubacki een basisarrangement te geven, dit te laten verrijken en vervolgens zelf de basis compleet te veranderen. Zeg nu nog eens dat je niet gaat wenkbrauwfronsen!