Benjamin Booker - Witness

V2

Na het grote succes van het debuut vol garageblues, vluchtte hij naar Mexico, om daar getuige te zijn van radicalisering en geweld; vandaar: 'Witness'. De nog maar zevenentwintigjarige Booker getuigt over zijn wedervaren in het land waar Trump een muurtje rond wil bouwen. 

De garagesound van het titelloze debuut is ook hier aanwezig, al wordt het register aanzienlijk uitgebreid met gospel, soul en r&b. Booker laat zich inspireren door de Black Lives Matter-beweging en krijgt hulp van onder meer Mavis Staples, één van de meest straffe stemmen in de hedendaagse muziekgeschiedenis. Ook Jack White bood ondersteuning.

Maar het gaat uiteraard niet om White en Staples, wel om Benjamin Booker die het blijkbaar nodig had om totaal te verdwijnen; om alleen te kunnen zijn met zijn gedachten. Hij nam er ruimschoots de tijd voor - drie jaar is in popmuziek een kleine eeuwigheid - maar het resultaat is er dan ook naar. Het zou ons overigens niet verbazen moest dit 'Witness' uitgroeien tot één van de uitblinkers in ons eindejaarslijstje.

Uithangbord is de aanstekelijke single Witness, die Booker schreef naar aanleiding van de moord op Trayvon Martin. Die single (met sample van schrijver James Baldwin) is knap ingebed in een album dat bulkt van de variatie en levenslust en de luisteraar en passant een stevige schop onder de kont verkoopt; alsof hij besefte dat alleen maar getuige zijn niet voldoende was. Woede, verzet, angst, verdriet en blijheid zijn maar enkele emoties, die je terughoort, en dat soms in één en dezelfde song.

Sixtiessoul en garage, waar ook bands als The White Stripes en The Black Keys de mosterd haalden, hoor je in dit album terug naast funk (Prince, Sly Stone, de erven Staples, William Onyeabor, ...) en soul, die nergens stroperig of cliché klinkt. Op een stapvoets wandelend ritme doet hij in The Slow Drag Under bijvoorbeeld verslag van het gewicht dat hij torst. En Booker speelt dan ook nog eens met ritmes.

Naar het einde toe duiken er steeds vaker oprispingen van rauwe, bluesy garagerock op. Bijvoorbeeld in het catchy rammelende Overtime en de pakkende pianoballad Over The Ground, die in no time vervelt tot een stevige punkrocker. Bij het orkestrale arrangement van Believe komt Randy Newman even piepen om bij de vocals snel over te schakelen naar Otis Redding: "I just want to believe in something / I don't care if it's right or wrong". Meesterlijk!

Het centrale thema is hoe te overleven in een samenleving waar taal een drempel is, waar racisme nog steeds een issue blijft. Zoals hij al op The Slow Drag Under aangeeft, blijkt dat bijzonder lastig. Maar je moet het hoofd recht blijven houden (de naar Lenny Kravitz knikkende soulballad Carry). Dat doet hem besluiten : All Was Well. Alhoewel: "Built around the truth to keep it secret / Made excuses all my life until I just believed it/  Believed that all is well ". Kort en krachtig en de song die in de concertzalen tot een feestje zal uitnodigen.

Can he get a 'Witness'? Zeker weten; Benjamin Booker levert met dit album een pracht van een prestatie.