Best Coast - Fade Away
Jewel City
Best Coast, het Amerikaanse garagerockduo rond de immer hippe oprichtster Bethany Cosentino en gitarist Bobb Bruno, legde een hele weg af sinds het ontstaan in 2009. Van de zorgeloze surfpop van hun eerste onaangekondigde succes ‘Crazy for You’ tot de serieuzere, minder-in-reverb-gedrenkte songs van ‘The Only Place’ (2012), steeds leken ze zichzelf heruit te vinden. Met ‘Fade Away’, een feelgood mini-album dat bestaat uit zeven nummers, bereikt hun creativiteit opnieuw een verrassend hoogtepunt.

Best Coast liet zich voor dit aangenaam tussendoortje inspireren door indiegroep Mazzy Star, countryzangeres (!) Patsy Cline, ambient en rocklegendes My Bloody Valentine. Dat lieten ze zelf weten in een persbericht. De rode draad doorheen dit korte album is dan ook dreampop met een vleugje grunge, zoals af te leiden valt uit titelsong Fade Away, het makkelijk te verteren Fear Of My Identity en het catchy I Wanna Know.
Maar er zijn ook sporen terug te vinden van het prille begin. Sporen die verwijzen naar Best-Coast-klassieker Crazy For You, waarin de sixties- en seventiessound nog primeerde. Dat blijkt meteen uit de bas-en drumpartij van I Don’t Know How en de openingstonen van This Lonely Morning. Zonovergoten gitaarriffs, ooh’s die zo uit het repertoire van The Beach Boys lijken geplukt, en ietwat simpele teksten, die eigenlijk van een ingewikkelde, romantische oorsprong zijn. “I want to sleep / But all I do is dream” om maar een voorbeeld te geven.
Al zetten de titels van de nieuwbakken nummers ons op een verkeerd spoor (Who Have I Become?, Fear of My Identity, I Don’t Know How’), toch klinkt ‘Fade Away’ meer dan ooit als het product van een band, die weet wat ze wil. Dat songwriter Cosentino besloot om de mini-plaat via haar eigen label ‘Jewel City’ uit te brengen, en niet meer bij ‘Mexican Summer’, zoals eerder het geval was, is daar enkel maar een bevestiging van.
Cosentino en Bruno slaagden erin hun identiteit, die menig muzikaal genre als surfpop, dreampop, garagerock en lo-fi bestrijkt, weer te geven in zeven ijzersterke nummers. En er is goed nieuws voor wie snakt naar meer: de snuiters uit Los Angeles zitten momenteel alweer in de studio en hopen deze lente een derde langspeler uit te brengen, geïnspireerd door Drake en de nineties. Dat bedoelen we dus met jezelf heruitvinden en grenzen verleggen.