Bibio - Mind Bokeh
Warp Records
Zijn vierde album ‘Ambivalence Avenue’ waaide als een zacht zomerbriesje door onze oorschelpen en was de soundtrack bij onze zomer van 2009. Zo’n vaart gaat het deze keer niet lopen met zijn nieuwe langspeler. Maar dat wil daarom nog niet zeggen dat Bibio geen mooi plaatje neergezet heeft. Integendeel. ‘Mind Bokeh’ laat een intiemere en iets donkerdere kant van de Engelse muzikant zien.
Makkelijk is het in het begin zeker niet om de switch te maken van ‘Ambivalence Avenue’ naar ‘Mind Bokeh’. Wie denkt een uurtje dromerig te kunnen wegsoezen met Bibio aan de massagetafel komt een beetje bedrogen uit. Het contrast met het vorige album is niet onoverkomelijk groot, maar je moet jezelf wel opnieuw instellen bij de eerste afspeelbeurt. Knopje omdraaien en pas dan ontdek je al dat moois, waaronder heel wat melancholisch werk.
Het wordt je ook niet makkelijker gemaakt door de vele genres die hij naast en door elkaar plakt. Van boogiefunk naar soundscapes, folk, dance en pure rock. Vooral Take Off Your Shirt wordt voor vele fans even schrikken. Maar zet je erover en ontwaar een geweldig popnummer. Verder dragen alle nummers, welk genre ze dan ook mogen opgeplakt krijgen, perfect de sfeer die het album wil uitdragen.
De diversiteit op ‘Mind Bokeh’ is een absoluut pluspunt en wordt mooi geïllustreerd in de opener van de plaat. Excuses vangt aan als een ambient nummer met kabbelende watertjes en rustgevend tintelende geluidstapijtjes om na twee minuten om te slaan naar een prachtig weemoedig folknummer met korrelige beats. Het evolueert nog verder tot een hyperkinetisch funknummer, dat wel die weemoedige ondertoon behoudt. Het lijkt een beetje geschift, maar het loopt allemaal vloeiend in elkaar over als boter in een hete pan.
Soms klinkt Bibio prachtig dromerig (Artists’ Valley, Pretentious), sexy (Anything New, Light Sleep), een keer exotisch (K Is For Kelson), dan weer dansbaar (Saint Christopher) en vaak ook meer songgericht en iets meer poppy. Telkens wel met die warme aangename gloed, die we kennen van zijn vorige werk, rond de nummers heen gewikkeld. Geen onderkoelde elektronica, maar eerder een zacht ruisen dat meer doet denken aan de grote plas of oud vinyl.
Bibio weigert nog steeds om live op te treden omdat hij naar eigen zeggen nooit de sfeer, die hij op een album creëert, op een podium kan overbrengen. En net als zijn voorganger drijft ‘Mind Bokeh’ nu eenmaal op een grote sfeerschepping. Zeer mooi plaatje dat in eerste instantie misschien een extra luisterbeurt nodig heeft. Al kan dat alleen maar een voordeel zijn.
Op 6 mei speelt Bibio in de Gentse Vooruit.