Billy Sherwood - The Prog Collective

Cleopatra Records

Niet alleen zat Billy Sherwood ooit in Yes, hij gaf ons ook twee Amerikaanse lightversies van de legendarische groep. World Trade en Circa zaten ergens ongemakkelijk tussen AOR, prog en poprock. Hoe dan ook, Sherwoods naam groeide snel. Zijn adresboekje oogt sindsdien indrukwekkend, getuige ‘The Prog Collective’.

Sherwood was de overgangsfiguur die Yes na de Rabin-jaren opnieuw aansluiting moest doen vinden bij het grote publiek. Het bleek geen onverdeeld succes: ‘The Ladder’ (1999) was een alleraardigst album, maar ‘Open Your Eyes’ (1997) was het resultaat van een haastig productieproces.

Daar heeft ‘The Prog Collective’ alvast geen last van. Over de uitwerking van de zeven composities is goed nagedacht. Als producer annex studiotovenaar weet Sherwood hoe hij de zaken moet uitbalanceren.

En dat adresboekje? Een sterrencast die nooit samen bij hem over de vloer is geweest. Ze kwamen allemaal langs het internet in zijn computer terecht: de stemmen van John Wetton, Alan Parsons en Annie Haslam, de sticksolo van Tony Levin, Jerry Goodmans jazzrockviool, de toetsen van Yes-alumni Geoff Downes en Rick Wakeman.

De muziek en de teksten, het komt evenwel allemaal uit de koker van de voormalige Yes-gitarist. Wie bekend is met zijn vroegere werk, weet waar hij zich aan mag verwachten. Zoetsappig en gepolijst, maar ook symfonisch gelaagd. Alsof de voorbije twintig jaar niet hebben plaatsgehad. Uitgezonderd de gastbijdragen werd alles door deze notoire multi-instrumentalist ingespeeld. De uitvoeringen zijn zo overtuigend dat je bereid bent de suiker mee door te slikken.

Thematisch sluit ‘The Prog Collective’ aan bij de hippiespiritualiteit van zijn vroegere werkgever. Men bezingt de natuurwetten, het ecosysteem, maar ook het dichten van de kloof met de huidige technologie en de virtuele wereld. De moraal is voorspelbaar: de mens mag zich niet laten verleiden door deze aardse verdeeldheid, maar moet zich verheffen tot een nieuw, holistisch karma.