Black Diamond Bay - Calm Awaits
Maple Music
Veel heeft het album niet om het lijf; letterlijk dan: een weinig tot de verbeelding sprekende hoes en een al even mager boekje. Maar goed, "Het is de binnenkant die telt.", zou Marc Reynebeau dan zeggen.Black Diamond Bay is een vierkoppige Canadese band die hard aan de weg timmert en niet eens zonder succes. Maar af en toe wordt er ook stevig naast geklopt. En dat resulteert dan overmijdelijk in pijnlijke, paarse vingers.Nu we de plaat voor een vierde keer opleggen, klinken alle nummers nog steeds fris in de oren en dat is op zich al een pluspunt. Nochtans wisselen hoogte- en dieptepunten elkaar constant af.Waar opener Mother's Arms met zijn slepende ritme en zang - duidelijk schatplichtig aan Pink Floyd - nog getuigt van een pakkende expressie, voelen we ons eenzaam achtergelaten op een kaal en ongeïnspireerd poprocklandschap tijdens What We Wanted en Brothers In Exile. Voor teksten als "Love is what we wanted / Love is what we needed." hoeven we het inderdaad niet te doen.Maar net voor je hand de stopknop bereikt, hoor je nog de eerste klanken van Blue Mace en geef je de plaat nog een laatste kans. Aanvankelijk heeft het nummer iets van Radioheads Exit Music (For A Film) waarna het in seventiesstijl (een vleugje Lenny Kravitz) rondtolt om uiteindelijk te twijfelen tussen de epische rust (geflankeerd door enkele prachtige gitaarsolo's) en een warme explosie. Het blijkt een combinatie van beide te zijn. Het resultaat is in elk geval zeer geslaagd.Deze band heeft dus wel degelijk iets in petto en het kost ons dan ook geen moeite om verder te luisteren. Dieptepunt New Soldier spoelen we nog snel door om terug te genieten van de titeltrack met een heerlijke postrockuitbarsting en van de gitaartjes in Mercury. Tel daarbij de onregelmatige maat in The Wrath Of Your Darkness en de balans helt uiteindelijk over naar de goede kant.Wij kregen geen rillingen noch eeuwig respect voor Patrick Krief en de zijnen, maar hebben wel bij momenten genoten van dit schijfje. In de toekomst moet er zeker meer in zitten voor deze jongens, ook al is er duidelijk nog werk aan de winkel.
