BLK JKS - After Robots

Dat het lang geleden was dat er een band met Afrikaanse roots door onze luidsprekers knalde, hoeven we u niet te vertellen. Gitaristen Buthelezi en Mcata leerden elkaar gitaar spelen en richtten in 2000 een rockband op. U moet weten dat het voor zwarten niet zo evident is te rocken in een ex(?)-apartheidsstaat. Rockmuziek heeft er een blanke huidskleur. Maar goed dus dat er nog idealisten zijn met ballen aan hun lijf.

'After Robots' is een gedurfde plaat. De nummers vormen een eclectisch geheel waarin rock, jazz en shoegazing verweven worden. De Afrikaanse cadans in Molalatladi en Banna Ba Modimo is heerlijk stuwend. Afrikaanse up-tempo ritmes en Europese Rock ’n Roll lopen er vrolijk hand in hand.  Met Standby schakelen deze zuiderlingen echter nog een versnelling hoger. Een heerlijk, ingetogen nummer dat met veel authenticiteit wordt gebracht en waarin het eclecticisme geen moment gekunsteld lijkt. Bovendien komen Buthelezis zangkwaliteiten hier helemaal tot uiting. 

Lakeside en Taxidermi keren terug naar de Rock-’n Roll uit het begin en laten een paar uitstekende gitaarsolo’s horen. Soms wat veel kabaal, maar nooit plat of geforceerd. Kwa Nqingetje gaat de improvisatie en het experiment dan weer helemaal te lijf. De laatste drie minuten lijken weggelopen uit een jamsessie van My Morning Jacket.

Rock-’n-roll, My Morning Jacket, shoegazing en Afrikaanse ritmes. U merkt het: een verrassende mix is het ongetwijfeld. Uiteindelijk is die wel geslaagd. De densiteit van het album daagt de luisteraar uit, maar het spreekwoord “Overdaad schaadt” komt tegelijkertijd om het hoekje piepen. 

Nu BLK JKS zich helemaal hebben uitgeleefd op hun eerste langspeler en alle richtingen van het muzieklandschap hebben ingeslagen, lijkt het tijd om even te bezinnen over het pad dat ze definitief willen inslaan. En dan? Dan volgt er ongetwijfeld een ijzersterke opvolger van 'After Robots'. We kijken er al naar uit…

28 september 2009

Mattias Devriendt