BLK JKS - Zol!
Secretly Canadian
De Zuid-Afrikaanse band BLK JKS wint beetje bij beetje terrein. Vorig jaar werden ze al getipt als een van dé bands voor 2010 en de releases van hun ep ‘Mystery’ en hun debuutalbum ‘After Robots’ bevestigden dat alleen maar. Dit jaar kunnen ze alvast een gig op het openingsconcert van de wereldbeker voetbal en de nieuwe ep ‘Zol!’ op hun curriculum toevoegen. Weer een stapje dichter bij hun wereldverovering.
Wat hen zo speciaal maakt is de heerlijke mix van traditionele Zuid-Afrikaanse muziek en hedendaagse indierock. Ze werden eerder al terecht de Afrikaanse TV On The Radio genoemd en ze hebben duidelijk ook goed naar groepen als Sonic Youth en The Mars Volta geluisterd. Maar ze hebben ontegensprekelijk wel een eigen sound. Niet alleen in hun thuisland keek men er verbaasd van op, ook in Europa en Amerika luistert iedereen de eerste keer met enige verwondering.
Je zou BLK JKS de missing link tussen wereldmuziek en progressieve indierock kunnen noemen, maar in de eerste plaats klinkt hun eigen overtuiging door in hun muziek. Of het nu meer traditionele paden op gaat of ze gaan Jimi Hendrix achterna in een psychedelische trip, steeds klinkt hart, ziel en passie door. Dat is wat ons ook weer pakt op hun nieuwe ep.
Het reggae-geïnspireerde openingsnummer Zol!, wat zoveel betekent als joint, verwacht je eerder uit de boxen te horen schallen in de Brusselse Matongé-wijk in plaats van op een rockfestival. Het gaat er vrolijk aan toe (“I can roll and shoot at the same time”) op een dubby ritme. Het onweerstaanbare Mzabalazo drijft ons verder met een ska-huppel en introduceert al meteen de eerste woelige gitaren.
Pink Floyd staart mee naar de Afrikaanse sterrenhemel in Bogobe. Een heerlijk laid back nummer dat ergens in een intercontinentaal universum zweeft. Ergens halfweg krijgt Pink Floyd gezelschap van een postrockrifje dat uit het brein van Mogwai ontsproten zou kunnen zijn. Wij hebben ondertussen al geen spliff meer nodig om te verdwalen tussen al dat lekkers.
In Paradise en Iietys wordt met de zwaardere gitaren uitgepakt en komen TV On The Radio en Sonic Youth weer even om de hoek kijken, en hoor je Zuid-Afrika nog maar lichtjes doorschemeren. Het bewijst hoe rijk deze band gevuld is en hoeveel potentieel snoepgoed we nog uit hun kraam kunnen verwachten. Deze vijf tracks tellende ep is voor iedereen, die net als wij niet kan wachten op het volgende album, een handig en verdomd heerlijk tussendoortje.