Bloc Party - Intimacy Remixed
Wichita Recordings
Bloc Party-fans hebben een leuk speeltje in handen gekregen waarmee ze hun vrienden die van Techno houden raar kunnen laten opkijken. De plaat, overigens geheel volgens de huidige trends ook op vinyl verkrijgbaar, bevat remixes van alle tracks van het vorig jaar verschenen album 'Intimacy'. Geen nieuw werk dus van de Britse band zelf, maar van een groot aantal DJ's en artiesten die creatief met materiaal van de heren bezig geweest zijn.

Het is niet voor het eerst dat muziek van Bloc Party door de blender gaat. In 2005 moest hun debuutalbum 'Silent Alarm' er al aan geloven. Maar toen bleven de mixen nog dicht bij het origineel. Helicopter, Banquet en andere vertrouwde tracks werden in een iets ander jasje gestoken. Dat is op 'Intimacy Remixed' wel even anders. We kunnen hier rustig spreken van een pure danceplaat. Al dan niet in een zweverige sfeer krijgen we beats, electrogeluiden en enkele flarden van de tekst voorgeschoteld.
Een dansbaar schijfje dus. Het lijkt misschien even goed geschikt is voor feestjes als een vrolijke rockplaat- in ieder geval voor wat pakweg de eerste zes nummers betreft. Maar wie de gitaren en de sterke songs van de Londense band waardeert, blijft waarschijnlijk met een leeg gevoel zitten. Dat ligt niet in de eerste plaats aan de ondergrond waar iedere DJ in zijn individuele stijl zijn mix op gebouwd heeft. Het kwaad geschiedt wanneer keer op keer blijkt dat de remixers niet genoeg kunnen krijgen van het spelen met samples, met name van Kele Okereke's vocalen die nooit zo onnatuurlijk klonken als nu. Hervé en Armand van Helden zijn duidelijk de kampioenen in het bedienen van hun wonderknoppen en maken er net iets te nadrukkelijk een rollercoaster van.
Maar er zijn ook mixers die een ander geluid laten horen. Mogwai laat van het rustige Biko de zangpartij wel in haar waarde en schuift er een speelse maar goed in het gehoor liggende electroachtergrond onder. De omlijsting die de Schotten voor dit liedje hebben gekozen blijkt zeer geschikt. Precies de omgekeerde aanpak van de eerder genoemde DJ's. Art punker No Age gebruikt als enige op dit album ware rockklanken en blaast alles omver met een soort elektronische noiserockversie van Better than Heaven. Voor zulke experimenten, bijvoorbeeld ook met dromerige of meer tropische klanken, is op de tweede helft van de plaat duidelijk meer ruimte. I
on Square in de Banjo or Freakout remix is met zijn zang uit de verte zelfs zo zweverig dat de uitwerking op een onschuldig dansfeestje voor wel hele aparte gebeurtenissen kan zorgen. De diversiteit ware nog overtuigender geweest had de CSS mix van Mercury ook een plaatsje op het album gekregen, maar deze vrolijke electroversie is helaas alleen terug te vinden op de CD-single.
Gezien de hoge verwachtingen die na het vorige remixalbum rechtvaardig leken, bevredigt 'Intimacy Remixed' maar ten dele. Het is natuurlijk wel een speciaal stuk in de Bloc Party-catalogus, en misschien een mogelijkheid om bekendheid bij een ander publiek te verwerven.