Blof - Alles Blijft Anders + Radio Berlijn

Altijd Wakker

De nieuwe van BLØF is een dubbele en heeft zelfs een dubbele titel: ’Alles blijft anders’ en ‘Radio Berlijn’. Zo’n dubbelcd getuigt meestal ofwel van heel veel inspiratie ofwel van evenveel overmoed. Benieuwd wat het geworden is.

Laten we beginnen met het luik ‘Alles Blijft Anders’. Dat is zonder meer het rockende deel uit het werkstuk. BLØF zegt zelf dat de groep de cd in Berlijn is gaan opnemen als eerbetoon aan de stad waar zoveel bekende artiesten (David Bowie, R.E.M., U2, ...) historische opnames hebben gemaakt.

Zonder zich misschien meteen met deze topklassers te willen meten, blijkt van bij een eerste beluistering dat BLØF wel heel goed naar U2 geluisterd heeft : in Beter weven The Edge-achtige gitaren als het ware een nerveus en bezwerend klanktapijt en Hoe Warmer De Zon is ook pure vintage U2. Hou Vol, Hou Vast drijft op dezelfde pathetische zang waar Bono een patent tot in de eeuwigheid op heeft. Punt is een stevige rocksong en dat gaat zo een hele cd door en steeds zijn het songs die er mogen zijn.

Tekstueel is de plaat eerder optimistisch : de mensen lijken elkaar te mogen in zowat alle teksten: er wordt gedanst, gelachen, gevreeën, soms extatisch, soms rustig, relax genietend . De toekomst is stralend in de wereld van BLØF. En als het al eens mis dreigt te gaan, geeft de tekstschrijver er een troostende, filosofische draai aan zodat er weer van voor af aan kan doorgegaan worden.

‘Radio Berlijn’ is van een totaal andere factuur: geen kamerbrede arrangementen meer, maar veeleer het rustige balladewerk. De titel van de plaat is een duidelijke verwijzing naar de plaats van de opnames maar Berlijn geldt natuurlijk ook als symbool van de stad die uit zijn as verrezen is en zich nu, op het draaipunt tussen west en oost, ontwikkelt tot een laboratorium van modernisme. Berlijn heeft de wereld duidelijk een boodschap te brengen en BLØF heeft dat goed begrepen.

De toon blijft positief en optimistisch. Iedere Dag is een ijzersterk en stevig gespeeld, uptempo nummer. Nadien wordt het wat kalmer en komen de romantische ballades vanuit radio Berlijn aanwaaien: Eindelijk en We Doen Wat We Kunnen zijn betere excerpten, die op gelijk welke Nederlandstalige knuffelcompilatie zullen opvallen. Op ‘Radio Berlijn’ schuift BLØF heel zoetjes van rock naar pop zonder in meligheid te vervallen.

Deze dubbelcd van BLØF is een knap en uitgebreid werkstuk geworden – we willen hier tevens het sobere artwerk vermelden van Nederlands coryfee par excellence Anton Corbijn – met twee duidelijk aparte entiteiten, maar allebei zijn ze in hun genre op niveau. Eén raad blijft er over: neem je tijd om de nieuwe BLØF tot je nemen. Aan het einde van de lange rit wordt een groot gevoel van voldoening dan je deel.