Bombay Bicycle Club - So Long, See You Tomorrow

Island Records

We sprongen een gat in de lucht bij het nieuws van een nieuwe plaat van Bombay Bicycle Club. In het verleden grossierden ze in vederlichte deuntjes, die bol stonden van de verliefdheid, Britse, ideale schoonzonen en het beste van zowel klassieke als elektronische arrangementen. Met ‘So Long, See You Tomorrow’ voegen ze nu een dijk van een album aan de al erg aardige discografie toe.

Opener Overdone trekt al meteen een ijle sfeer op, vol zenuwachtige gedachten. Canonzang, de gekende, revolterende basgitaar en tintelende geluidjes zoals Fatboy Slim ze bracht in Right Here, Right Now maken het tot een mooie start.

De blazers in It’s Alright Now doen de mist optrekken met een kleurrijke wall of sound. Militaristische percussie kondigt een bombastisch refrein aan met engelengezang zoals alleen deze wielerclub die brengt. De plaat lijkt al een half uur te duren en we zijn nog maar twee nummers ver. Wat een beleving.

Vorige single Carry Me kennen we onderhand wel, met dat heerlijke, vocaal loopje en die oprispende synths. Ook hier hangt er een magische schittering rond de dansbare beat.

In het r&b-achtige Home By Now is Lucy Rose voor het eerst prominent aanwezig, ook al lijkt ze nog  altijd geen vast lid van de band te zijn. Zij maakt het nummer nog dat tikkeltje fragieler dan de anderen.

In Whenever, Wherever probeert Jack Steadman dat zelf te doen en laat hij zijn stem samen met het pianolijntje drijven op breakbeat.

De resem aan genres, die we al aanhaalden, bewijst ook waarom ze beter zijn dan pakweg een Two Door Cinema Club. En dan moet topduo Luna en Eyes Off You nog passeren. Hoe mooi kan iemand kwelen, hoe mooi kan een watervalsynth klinken. Geen noot lijkt te hoog gegrepen voor Steadman of Rose. Vrij indrukwekkend.

Feel lijkt van iets mindere kwaliteit te zijn, precies vanwege die mengelmoes van genres. Het handgeklap en een zigeunermelodietje schrikken ietwat af. Maar Come To wist dat schoonheidsfoutje met kwieke strijkers en tempowisselingen probleemloos uit. Het titelnummer sluit de plaat heerlijk langgerekt af en geeft er nog een gekke twist aan helemaal op het einde.

Bombay Bicycle Club verdient prijzen met deze veelzijdige worp. Met dit meeslepende prachtalbum tekenen ze met een dikke stift meteen voor een plaatsje in allerlei eindejaarslijstjes.