Booka Shade - Eve
Embassy One
Het is feest in elektronicaland want de Berlijnse grootmeesters van Booka Shade zijn niet gesplit. Integendeel, ze hebben na drie jaar een nieuw album klaar. ‘Eve’, genoemd naar de opnamestudio in Manchester, herbergt een nieuwe start en een nieuwe sound. Hun ambienttechno neigt nu een pak meer richting house.
De frêle melodieën, die liever beknopt dan uitbundig zijn, vullen de nummers nog steeds met doffe synths, maar er wordt minder richting doel gestormd. Een beetje alsof FC Barcelona kwartier na kwartier voor het strafschopgebied van de tegenstander dartelt, maar de bal nooit snoeihard in de winkelhaak knalt. De anders zo typische hand van de heren Merziger en Kammermeier is niet meer van mijlenver te herkennen.
Openers Many Rivers (met de trombonebijdrage van Andy Cato van Groove Armada) of Love Inc. (het eresaluut aan Lil’ Louis) tonen dus duidelijk evolutie aan met dit vijfde studioalbum. Dat ze weg zijn bij de stal van Get Physical, nota bene door henzelf opgericht, kan er wel iets mee te maken hebben. Ze hoeven namelijk niets meer te bewijzen: al jarenlang hebben ze een dijk van een livereputatie, wordt er gesmeekt om remixen door onder meer Depeche Mode, Moby, Hot Chip, Tiga of The Knife en hebben ze zich op een decennium volledig vrijgevochten van welke genreverplichting dan ook (eat that, Tomorrowland).
Het geëxperimenteer wordt helemaal duidelijk tijdens Kalimera of Time’s On My Side later op de plaat. Haast duistere soundscapes, een gitaarlijn en echo’s van stemmen vullen de nummers. Ook Leema trekt zich niets aan van de reputatie en doet het aan de hand van zware, industriële dreunen en losbandige synths.
Je hoort het duo duidelijk zoeken naar iets wat hen bevalt, tot je in Maifeld plotseling zelf helemaal mee bent met de denkoefening. De logge bas is vanaf de start erg uitnodigend en glinsterende klokjes doen de rest. Perfect Time of Crossing Borders met Fritz Kalkbrenner (broer van) lijken wel nummers van weleer te zijn. Vanuit de onderbuik sleurt de bas je mee zoals de zwaartekracht op een te felle waterglijbaan. De walgelijke chloornasmaak wordt hier weggespoeld door vocals, iets geheel not done bij Booka Shade. Frappant genoeg komen er tijdens Love Drug amper nog zangstemmen langs. De uiterst zwoele samenwerking is nochtans met Fritz Helder, vocalist pur sang bij het opgedoekte Azari & III.
De afsluiters Only When You Wake Up, Ballad Of The East en het bezwerende Jesolo doen ons met een al iets vertrouwder gevoel de plaat afronden. De nieuwe sound is vaak zware kost, maar voor Booka Shade nemen we met plezier de tijd.
Helaas zal het voor meer oppervlakkige fans een eerder saaie move zijn, want een nieuwe Mandarine Girl, In White Rooms of Darko staat heus niet op dit album. Maar waar andere groepen steeds weer zeggen "een nieuwe start" te nemen, doet Booka Shade het ook daadwerkelijk. Of het een goeie start was, valt te betwijfelen, maar verleerd zijn ze het alleszins niet.