Bosque Brown - Baby

Fargo Records

We zagen Bosque Brown voor het eerst in Brussel aan het werk, in een van de kleinste theatertjes die de hoofdstad rijk moet zijn. Maison Du Musique bleek de ideale setting te zijn voor een intieme kennismaking met het debuutalbum ‘Baby’, waarin je sterk de Texas-achtergrond van frontvrouw Mara Lee Miller herkent. Ze stript country, folk en gospel, en past ze een kleedje van eigen makelij aan.

Wat meteen opvalt, is Millers stem, die ons vele malen kiekenvel weet te bezorgen. Niet alleen lijkt ze meer lucht in haar longen te hebben dan onze airconditioning, ze snijdt met haar stembanden ook moeiteloos door merg en been.

Daarvoor heeft ze zelfs geen instrumenten nodig. Luister maar naar het vocale On And Off, waarin haar ziel onze luidsprekers verlegen maakt. Het is een stem met een eigen en heel herkenbare persoonlijkheid, zoals bijvoorbeeld ook Stina Nordenstam of Joanna Newsom er eentje hebben.

Verder ontwaren we op ‘Baby’ veel porseleinen songs die door het raam naar buiten staren. Zo is Went Walking een prachtig nummer over familie en thuiskomen. Miller neemt de aanloop begeleid op gitaar, maar daarna volgt de band haar zodat het nummer mooi openplooit. Met de piano erbij zijn Anthony and The Johnsons niet ver weg.

In So Loud worden we dan weer gecharmeerd door een orgeltje en iets wat op een getuned muziekdoosje lijkt. Maar ook hier zweeft Millers stem weer boven alles uit.

Het album wordt in bijna alle nummers overheerst door eenzelfde flow en gemoedstoestand. En daarom zijn Train Song en This Town noodzakelijke ankerpunten. In die laatste is het niet de gemoedstoestand, maar wel het tempo dat ons een duwtje in de rug geeft. Het is ook een van de weinige nummers waarin toch een keer instrumentaal uitgepakt wordt. Train Song is dan weer een vrolijk meezingertje met het gezellige ritme van een stoomtrein.

Twee welgekomen afwisselingen in het parcours, want naar het einde toe voelen we toch de behoefte opkomen om onze armen en benen een keertje te strekken. Misschien had één fragiel beeldje toch net terug in de kast gemogen.

Wij zijn alleszins verliefd op ‘Baby’, zoals we een paar jaar geleden bijna in het huwelijk traden met Cat Power. Misschien zijn wij gemakkelijk te verleiden, al moet je toch een loden hart hebben om hierbij onberoerd te blijven. Bosque Brown vertelt mooie en simpele verhaaltjes in vaak prachtige arrangementen. En wij luisteren in alle vrede mee. Peace.