Boys Noize - Power

Boysnoize Records

Zou hij de elektropoptoer opgaan zoals Tiga? Teruggrijpen naar de disco- en new waveperiode zoals dj Hell? Of Tiësto achternagaan en bekende popzangers- en zangeressen achter de micro sleuren? Niets van dat alles. Alexander Ridha, aka Boys Noize, doet gewoon waar hij zin heeft: een deftig vervolg breien aan ‘Oi Oi Oi’.

Ridha bewees eerder al met diverse 12 inches en remixes dat hij meer in zijn mars heeft dan een of andere vluchtige elektro-act. De platen van Boys Noize bevinden zich op de grens van hippe, agressieve elektro en iets wat je een moderne technosound zou kunnen noemen. Zijn tracks zijn doordacht, loeihard en toch vol emotie. Denk aan Modeselektor, Para One of Apparat & Ellen Allien, maar dan met een laag waanzin eroverheen.

Een mooi voorbeeld is Gax. De eerste minuut lijkt weggelopen uit ‘Geogaddi’ van Boards Of Canada: een heerlijk dromerige en repetitieve inzet die out of the blue door een gloeiende beat doormidden gekliefd wordt. We zien voor onze ogen een duizendkoppig publiek dat gelijktijdig een orgasme beleeft, terwijl de stroboscopen aan en uit flitsen.

Meer schoonheid ontdekken we op Transmission, dat doet denken aan een weemoedig Kraftwerk in een hedendaags jasje. Ook hier worden we weer naar een uitzinnige ontlading gezogen. Krachtig en onweerstaanbaar lekker.

Gemene brokkenmakers zijn ook Kontact Me, Starter en Nott. Die laatste vond zijn inspiratie trouwens duidelijk in de 90’s rave van Human Resource. En toegegeven, de nu-rave kwam ons de laatste tijd de strot uit, maar dit speeltje houden we graag nog even bij de hand.

Boys Noize verwijst wel vaker naar het verleden. In Jeffer krijgt de chicago house van Marshall Jefferson en Mr Fingers een grondige update. Sweet Light zou Joey Beltram dan weer geschreven hebben als hij twintig jaar later was geboren, en Drummer heeft veel in zich van de filter house waarmee Frankrijk zich op de elektronische kaart zette.

En elke keer weer weet onze noisy boy elk nummer boven zichzelf te doen uitstijgen: het ervaren van hemelse gelukzaligheid en agressiviteit, hand in hand met melancholische dagdromerij. 

Boys Noize bewandelt hetzelfde pad als ten tijde van ‘Oi Oi Oi’, en dat vinden wij meer dan prima. Nooit klinkt hij als een kopie van zichzelf, nooit laat hij een steek vallen. Hopelijk mag de nieuwe generatie ravers hem nog een tijdje op handen dragen.