Brian Eno - Lux

Warp Records

Brian Eno is geen muzikant maar een kunstenaar-wetenschapper. Een echte Michelangelo van onze tijd. Marsmannetjes leggen op vrijdagavond in bad zijn muziek op. Ze zullen dan ook verheugd zijn met ‘Lux’, een album met vier series geluidjes van telkens bijna twintig minuten.

Elk stuk is onderling niet te onderscheiden van elk ander stuk. Ze heten Lux 1, Lux 2, Lux 3 en - hou je vast - Lux 4. Stel het je zo voor: er wordt een noot aangehoffen op de synthesizer, die gedurende vijf minuten wordt aangehouden. Daar wordt nog een noot viool aan toegevoegd, die een halve minuut blijft duren.

Om wat spanning te scheppen zit er hier en daar wat tremelo op de viool. Een pianist probeert geconcentreerd niet in slaap te vallen. Hij duwt af en toe een toets in. Zijn ene voet zit vastgekleefd op het sustainpedaal. Soms speelt hij een paar noten kort na elkaar, soms een eenzame noot, vaak een echo van een vroegere noot. Dit procédé wordt machinaal herhaald zo lang de cd niet vol is gespeeld.

Wie bekend is met de iPhone-applicaties van Brian Eno kan beter wat spelen met bijvoorbeeld 'Bloom', zijn kleurige stuk software dat met de vingers bediend wordt en elk geproduceerd geluid willekeurig repeteert en langzaam vervormt. Het laat daarbij wel geanimeerde bubbels op je scherm verschijnen die tenminste vermakelijk zijn. De geproduceerde muziek is quasi hetzelfde als die van ‘Lux’.

Sauna’s zullen met deze muziek hun voordeel doen. De mediterende geluiden passen perfect bij de eucalyptusgeuren en de vochtige damplucht. Bovendien is met je iPhone in de sauna gaan zelden een goed idee.

Verder kunnen muziektheoretici allicht ook hun gezelschap verbluffen met ‘Lux’. Deze generatieve muziek zet zulke lieden aan tot theoretiserend, masturbatoir geleuter. Iets over fractale patronen die subconscientieus atmosferische ambiance maken. Ons ontbreekt de dure woordenschat en we vinden de theorie ook meestal niet zo interessant omdat het daaraan resulterende werk ons kan gestolen worden.

Het grootste compliment dat we aan deze muziek kunnen geven is dat hij niet stoort. Toen we hem per ongeluk op repeat hadden gezet en bubbelden de geluidjes uren later nog door de woonkamer. Geen kat die merkte dat er muziek op stond. Of beter: alleen de kat.