Broken Social Scene - Broken Social Scene Presents: Kevin Drew - 'Spirit If...'

Arts & Crafts

Het weergaloze ‘You Lost It In People’ van Broken Social Scene werd met enige vertraging het Europese vasteland binnengeloodst. Daarna ging het allemaal snel, in die mate zelfs dat de groep meerdere malen per jaar te bezichtigen was op Belgische podia. Wij vreesden voor een kleine overkill, zowel bij luisteraar als kunstenaarscollectief. Onterecht, zo blijkt. Ook al is het losse collectief Broken Social Scene op dit album al lang niet meer dat van op hun geroemde debuut, de muziek is nooit weggeweest, zelfs niet in onzekere tijden.

Toch zijn begrippen als 'overkill' en 'onzekere tijden' niet geheel bij de haren getrokken. Het vorige album, ‘Broken Social Scene’, was een zware bevalling en ook de bijhorende tour was een helse onderneming. Neem daarbij nog eens de drukke agenda’s van neven- en soloprojecten en je hebt een goed recept voor de ontbinding van een groep. Broken Social Scene is weliswaar altijd een opendeurband geweest: je kon even mee op tour en dan weer een jaar met je andere band op de boer. Toch waren het moeilijke tijden, tenminste dat kon men opmaken uit de enkele interviews die we onder ogen kregen.

Het enige dat die donkere wolken kon verdrijven was een nieuw album, en zo geschiedde. ‘Broken Social Scene presents: Kevin Drew – Spirit If…’ is echter geen regulier BSS-album. Het is een veredeld soloalbum van de hand van Kevin Drew, het kind van een woelige periode en naar verluidt het eerste in een reeks van zulke verdoken soloalbums. Over enkele maanden is het de beurt aan medeoprichter Brendan Canning, dan zal hij binnen Broken Social Scene in het middelpunt staan.

Ondanks dit concept valt het niet meteen op dat je naar het werk van één man zit te luisteren. Farewell To The Pressure Kids opent de plaat bijvoorbeeld volgens de geijkte BSS-technieken: een sterk en bombastisch riffje, een overvloed aan instrumenten, een gezellig potje dromerige vocals en voortreffelijke arrangementen. Het is dan ook meteen duidelijk dat de plaat geen complete stijlbreuk betekent met eerder BSS-werk. Waarschijnlijk heeft dat iets te maken met het feit dat op dit album ook een groot deel andere BSS-leden hun steentje hebben bijgedragen.

Ongeacht het feit dat de nummers duidelijk het label “Broken Social Scene” met zich meedragen, zijn er toch ook verschillen met eerder werk. Zo zijn de nummers over het algemeen veel minder druk en ingetogener, vooral dan in vergelijking met het vorige ‘Broken Social Scene’, dat enorm zwaar te verteren was. De doorsnee song op dit album valt misschien het best te vergelijken met Anthems For A Seventeen Year Old Girl of Lover’s Spit van op ‘You Forgot It In People’. Niet meteen de meest extatische tracks, maar daarom zeker niet minder knap.

De enige minpunten aan dit album zijn de lengte en de schijnbare inwisselbaarheid van enkele nummers. Van de veertien songs zijn er slechts enkele die je bij het nekvel grijpen en je volledige aandacht opeisen. Wij wisten vooral opener Farewell To The Pressure Kids, de lieflijke melodieën van Safety Bricks en Gang Bang Suicide, het heerlijk voortdenderende Lucky Ones en de sappige indierocker Backed Out On The… te appreciëren. Veel verder gaat onze gehechtheid aan dit album niet.

Objectief gezien is er nochtans niets mis met deze plaat. De nummers getuigen van degelijkheid, de arrangementen zitten lekker in elkaar en de melodieën zijn overduidelijk de kooksels van een vakman. Wij krijgen het er echter vaak warm noch koud van. Die enkele sterke nummers kunnen ons er dan ook niet van weerhouden om toch maar weer terug te grijpen naar hun fantastische ‘You Forgot It In People’.