Brooke Waggoner - Originator

Swoon Moon Music

Brooke Waggonator is bij ons nog niet bijster bekend. Toch ken je haar wellicht, als toetsenvrouw op Jack Whites solodebuut Blunderbuss én als lid van zijn vrouwelijke begeleidingsband The Peacocks. Na eerder al een ep en twee  albums uitgebracht te hebben, komt ze binnenkort weer op de proppen met eigen solowerk: ‘Originator’.

Door het drukke opname- en tourschema met Jack White heeft het een drietal jaar geduurd vooraleer Brooke Waggoner met nieuw materiaal kwam. Materiaal dat ons even deed twijfelen, maar waarvoor we na enkele luisterbeurten toch helemaal overstag gingen.

De plaat begint nogal rommelig met Shiftshape. Maar eens de intro voorbij is, ontluikt een mooie pianoballad met een scherp randje. Wat direct opvalt, is de prachtige stem van Brooke, die iets weg heeft van een kruising tussen Tori Amos en Regina Spector.

Ook From The Nest kon ons aanvankelijk niet overtuigen. Maar het refrein heeft alle kenmerken van een oorworm pur sang. Een makkelijk herkenbaar pianoriedeltje, een koortje en een vloeiende melodielijn zijn voldoende om het nummer een aantal dagen in ons hoofd te nestelen.

De vooruitgezonden single van het album is Ink Slinger. Het is een erg catchy nummer, waarop je niet kan blijven stilzitten. Idem trouwens voor Perish, iets verder op de plaat. De betere popnummers, maar met piano in plaats van gitaar. Een beetje zoals in de betere Ben Folds Five-traditie.

Naar het einde toe gaat het tempo wat uit de plaat, en dat is niet altijd een succes te noemen. Al lijkt Waterlogged het tij nog even te keren. Het is een nummer dat we ouders kunnen aanraden als het ultieme bedtijdliedje. De song heeft een sobere zang en begeleiding, en het pianothema heeft heel vaak iets van een lullaby.

To Love is een afsluiter in schoonheid. Brooke Waggoner gaat in duet met een voor ons onbekende mannenstem, en dit alles wordt ondersteund door een minimalistisch maar wondermooi en subtiel arrangement. In die zin zelfs dat je op het einde een beetje verweesd achterblijft.

Ga bij je aankoop van deze plaat zeker niet af op de hoes, want daarop lijkt Brooke Waggoner op Cher en daar zit uiteraard niemand op te wachten. Maar ‘Originator’ is geen plaat die het van het eerste (voor)oordeel moet hebben. Geef ze wat tijd en ruimte, en stel dan zelf vast dat dit een pracht van een album is.