Bruce Springsteen - Working On A Dream
Columbia Records/SonyBMG
Als The Wrestler wegsterft in je hoofdtelefoon en je ‘Working On A Dream’, het zestiende studioalbum van Bruce Springsteen, voor de eerste keer hebt beluisterd, weet je dat ook dit album de aankoop meer dan waard is. Alleen voor de afsluiter al – Springsteen op akoestische gitaar en een eenzame piano op de achtergrond – tel je graag je zuurverdiende euro’s neer.
Springsteen is een verteller. Bijna al zijn songs vertellen een verhaal. Als geen ander weet hij zich te verplaatsen in een situaties van de man in de straat. Dat blijkt nog maar eens op deze plaat. Neem nu opener Outlaw Pete. Het zou een liedje van Pete Seeger of Woody Guthrie kunnen geweest zijn. Het noodlot hangt al van in de eerste strofe als een onvermijdelijke tornado boven het hoofdpersonage: “At six months old, he’d done three months in jail”. En hij mag dan nog zo proberen zijn lot te ontlopen, het achtervolgt hem tot in de hel. “Can you hear me?”, schreeuwt hij zijn vertwijfeling uit.
De productie van Brendan O’ Brien had dan gerust wat minder bombastisch gemogen. Het had allemaal iets rauwer mogen zijn. Maar het blijft een prima nummer dat helemaal niet zal misstaan op de setlist van zijn komende optredens, waar het, ontdaan van alle strijkers en opsmuk, zal schitteren als de diamant die het is.
En u mag ons gerust sentimenteel noemen. Wij vielen namelijk helemaal voor Queen Of The Supermarket. Ook dit is een verhaal dat je zo voor je ogen ziet afspelen. Je voelt de warmte door je lijf stromen als je haar in de ogen kijkt terwijl ze de groenten voor je in die bruine papieren zak stopt. Wie anders dan Springsteen kan dat zo verwoorden? Wie anders dan The Boss kan daarover een dergelijk liedje schrijven?
En ook al mag de muziek niet altijd even origineel klinken, kan je de indruk hebben dat je in This Life een nummer als Girls In Their Summer Clothes uit ‘Magic’ terughoort. Dat stoort allemaal niet. Dat neem je voor lief, want je weet dat tijdens het volgende nummer misschien de tranen terug opwellen en het kippenvel om de hoek loert.
Achter elke song kan je trouwens een politieke boodschap zoeken. Wat bijvoorbeeld te denken van een tekst als “I had all the riches” in Good Eye. Daar hoeft echt geen tekeningetje bij. En het titelnummer is al helemaal een inkopper. Of wat te denken van een nummer als Tomorrow Never Knows. Springsteen heeft nooit een geheim gemaakt van de steun die hij de huidige president toedichtte. En samen met het overgrote deel van de Amerikanen hoopt ook hij dat nu de tijd voor verandering is aangebroken.
Misschien kan deze plaat niet wedijveren met ‘Born To Run’ of ‘The River’. Misschien is het gewoon nog te vroeg om daarover te oordelen. Vast staat echter dat hier enkele veelbelovende zaadjes liggen te wachten om uit te groeien tot eiken die over driehonderd jaar het landschap nog kunnen regeren.