Buffalo Tom - Skins

Scrawny Records

Toen Buffalo Tom na negen jaar verstoppertje spelen in 2007 ‘Three Easy Pieces’ uitbracht, leek het alsof ze nooit echt weg waren geweest. De indieveteranen wisten hun jarenlange ervaring om te buigen tot een album dat haast tijdloos aandeed. Vier jaar later hebben ze hun achtste studioalbum klaar. En ook nu, drieëntwintig jaar na de release van debuutalbum ‘Buffalo Tom’, treffen we een band, die blaakt van gezondheid.

Geen dure studio’s, geen topproducer achter de desks en nergens een spoor van prestigieuze arrangementen te bespeuren. Ook voor de opnames van ‘Skins’ bleef het drietal met beide voetjes op de grond. Het album werd opgenomen in de homostudio in Boston en uitgebracht op het eigen Scrawny Records-label.

Ook de ingrediënten blijven vrijwel ongewijzigd. Bill Janovitz serveert nog steeds een dozijn rake gitraarsalvo’s, terwijl de baslijnen van Chris Colbourn (die ook nu weer enkele zangpartijen voor zijn rekening mag nemen) het geheel op een snedige manier door de nodige stroomversnellingen weten te loodsen.

Bij opener Arise, Watch (die al een poosje op het internet circuleerde) is het al direct prijs. Janovitz bewijst andermaal zijn expertise in het schrijven van akelig perfecte popsongs. In het verlengde daarvan en eveneens voorzien van de nodige melancholische krachtpatserij deint Down voorbij. Een song die gevaarlijk dicht bij de sound van het gouden I'm Allowed uit 1994 komt.

Voor Don’t Forget Me kreeg het trio bezoek van dat andere nineties-icoon Tanya Donnelly (The Breeders en Throwing Muses, weet u nog wel?). Omwille van de prominent aanwezige piano is dit misschien wel de meest atypische Buffalo Tomsong op dit album. Hoewel de uitgebalanceerde countryinvloeden ook elders terug te vinden zijn. The Hawks & The Sparrows bijvoorbeeld kent een zeer gelaagde opbouw en klinkt om de één of andere reden bijzonder vertrouwd, net als het speelse She’s Not Your Thing. Paper Knife weet het album dan weer op gepaste, intieme wijze doormidden te hakken.

Het is uiteraard niet al zeemzoete pop wat de klok slaat, integendeel. Guilty Girls rockt zich als vanouds een baan doorheen de powerchords en snedige gitaarsolo’s, net als het donkere Lost Weekend en het potige The Big Light.

Buffalo Tom maakt op ‘Skins’ een verassend gelukzalige indruk en bewijst dat hun frisse poprock er anno 2011 nog wel degelijk toe doet. Op deze manier wensen wij dit sympathieke trio er nog minstens evenveel platen bij.

Buffalo Tom speelt op 6 maart in de AB.