Buscemi - In Situ
EMI
Al jaren associeert iedereen Buscemi met warme dagen, verfrissende cocktails en zwoele ritmes. Op ‘In Situ’ lijkt Dirk Swartenbroekx genoeg te hebben van de olijke dansdeuntjes die ‘Retro Nuevo’ voortbracht en keert hij terug naar zijn vroegere, mystiekere sound. Al blijven de typische ingrediënten vanzelfsprekend aanwezig: een hangmat opgespannen tussen twee plastiek palmbomen en een korrelige uitvergrote foto van de oceaan op de achtergrond. Ché Calor!
Swartenbroekx ontwierp voor de Servische Lena Kovak een loungy drum & bassnummer waarop zij mocht inpikken met tekst die ze uit een lokaal volkslied plukte. In Kovaks stem schuilt een diepe droefheid waardoor Gusta Mi Magla Padnala tussen het trompetgeschal door een melancholische ondertoon mee krijgt en dat is zonder twijfel de voornaamste sterkte van deze opener. Ook op L.O.V.E. nemen we een ingetogen vrolijkheid waar en zorgt zangeres Joy Adegoke voor de sensuele afwerking.
Free 4 So Far dwaalt in dezelfde atmosferen rond, al lijkt het tegelijkertijd een soul/house-mengsel van producer Nick Holder te zijn. Colours schiet de startblokken uit met een stevige housebeat in de rug, maar krijgt al snel de bekende Braziliaanse vibes van Buscemi mee. We kunnen daar enkel op aanmerken dat Buscemi’s geluidsdatabank dringend vernieuwd moet worden. De loungy sfeerklanken dienen blijkbaar op elk album vijf keer gerecycleerd te worden. Gelukkig weet Viktor Lazlo het nummer een wulps Gainsbourgtintje te geven waardoor het nog enige flair krijgt.
Retro-jazz à la Briskey klinkt door in Dipso Calypso. Dit mag dan het meest vrolijke ei zijn dat Buscemi op deze plaat uitperst, we worden er niet wild van. Deze nieuwe single bevat naar onze normen te veel take-away exotisme en zal zonder twijfel dankbaar gebruikt worden door animators van strandtoeristen in Turkije.
Wel laat Buscemi zijn tanden zien op Trepa! Trepa!. Een hallucinerende electrobeat krijgt een kudurokramp wanneer Joyce Muniz over de scherpe sound heen rapt. Een opzwepend stukje muziek dat niet zou misstaan in het gezelschap van Buraka Som Sistema. We zijn blij te ontdekken dat Buscemi nog steeds een rauw kantje in zich heeft en met zijn klauw durft te meppen. Bal-a-Clavas laat ons eveneens even opschrikken. Zware beats en barse elektro trekken onze aandacht.
Dat Buscemi nog zo vaak op onze radiozenders te horen is, is volgens ons vooral te danken aan de radiovriendelijkheid van zijn singles. Ze hebben een licht meeneuriegehalte, storen nooit, zijn vrouwvriendelijk en klinken zo hol dat ze in elk zenderprofiel passen. Maar voor welk publiek lijkt ‘In Situ’ meest geschikt? Mensen die op zoek zijn naar een beetje avontuur in hun living? Wij hangen onze kokosnoten terug in de kast.