Cascadeur - The Human Octopus

Mercury

Wat ons betreft mogen ze Cascadeur een proces aandoen. Met het artwork van zijn album lijkt hij vooral de jonge generatie ravers en elektroheads om de tuin te willen leiden. Misleidende reclame van het eerste uur want wij zijn - weliswaar blij - verrast wanneer ‘The Human Octopus’ een ingetogen en wondermooi pareltje blijkt te zijn. Fans van Radiohead, Antony & The Johnsons en Get Well Soon zetten zich best schrap.

The Human Octopus



Het heeft duidelijk wat voeten in de aarde gehad om tot dit eerste album te komen want Alexandre Longo timmert al sinds 2004 aan dit gehelmde rolletje. In 2008 lijkt er meer schot in de zaak te komen wanneer hij door muziekmagazine Les Inrockuptibles als potentieel muziekster wordt aangewezen. Volgens onze zuiderbuur mag je het deksel op zijn hoofd trouwens niet als een barrière beschouwen, maar eerder als een projectiescherm waarop hij zichzelf projecteert. Laten we hopen dat het niet alle aandacht van de muziek wegzuigt.

Zelf kan hij goed met de piano en zijn stem over weg. Er schuilt vaak dramatiek en weemoed in, maar even vaak ook klanken van hoop en toekomst. Hij zwengelt dat nog aan door een horde violisten en een kinderkoor te laten aanrukken. Vrees niet voor overbombastische scenes en honderden wentelingen in zelfbeklag. Onze Cascadeur meet alles precies af en neemt geen overmoedige beslissingen.

Ook niet in de “choral version” van Meaning waarmee Alexandre zijn album afsluit. Het had kunnen uitdraaien op een Scala-lookalike, maar daar wist hij zich voor te behoeden. De originele versie is anders ook aardig de moeite, met strijkers die het nummer doen open bloeien alsof de lente zich plotseling lijkt aan te dienen. Of Into The Wild waarin we ook Matt Elliott kunnen herkennen. Sprookjesachtige schoonheid.

Op Waitin’, Byebye en Glam mogen de strijkers zich koest houden maar dat wil niet zeggen dat de nummers in een donker gat vallen. Cascadeur toont zich hier een waar singer-songwriter en overtuigt ons met prachtige melodieën. Ook de afwerking en het oog voor detail in de productie is vaak opmerkelijk.

Het gebeurt niet elke dag dat er van bij onze zuiderburen - we mogen daar eerlijk in zijn - een album van dit kaliber komt aanwaaien. Het is duidelijk dat Cascadeur zich bewust is van wat er in de rest van de muzikale wereld gebeurt. De kans zit er dan ook dik in dat hij zich niet lang binnen zijn landsgrenzen zal kunnen ophouden. We wensen het hem alvast toe.

27 juni 2011
Koen Van Dijck