Cédric Theys - Colour Spectrum

Mad Duck Records

In het zog van pioniers Trey Gunn (King Crimson) en Markus Reuter (Anchor And Burden) mogen we tegenwoordig de vruchten plukken van een tweede generatie Touch-gitaristen. Daar hoort ook een Belg bij: Brusselaar Cédric Theys met standplaats in Austin, Texas. Op zijn album ‘Colour Spectrum’ reikt hij naar de sterren en zoekt achter een wolk naar kleur, licht en schaduw.

Cédric Theys is een symfonisch denkende componist. Op de vorige plaat ‘Légèreté De L’Être’ werkte hij nog samen met een heus orkest. Nu beperkt hij zich tot een band waar ook orkestinstrumenten als glockenspiel en basklarinet (Elsbeth Williams) deel van uitmaken. Verder gebruikt Deborah Schmit-Lobis de piano spaarzaam. Drummer Troy Jones geeft de aparte timbres een stevig polyritmisch fundament. Jones hoorden we onlangs ook op ZweiTons tweede album onder directie van Touch gitarist Alexander Dowerk.

Theys kan fel uithalen op de hybride gitaar, maar geeft zijn collega’s genoeg ruimte zodat ‘Colour Spectrum’ geen werk wordt voor een solo-instrument met begeleiding. Het uitvoerend proces is hier veel democratischer en dat levert een knap uitgebalanceerd geheel op.

Theys heeft de routineuze realiteit achter zich gelaten. De balladachtige structuren, die in vele nummers terugkeren en culmineren in White Moons, geven een gevoel van vervreemding en vervaging. Translucent Rainbow en Invisible Light zijn met de iteratieve patronen een hommage aan Mike Oldfield, nog zo’n componist "out of this world". Maar evengoed grossiert men in dynamische verschuivingen die felle tegenstellingen oproepen.

Hoe dan ook is ‘Colour Spectrum’ een stijlvast en consistent album. Het boeit tot de laatste minuut en dat is voor een instrumentaal werk een prestatie. En wat het allemaal betekent? Achter de wolk op de hoes gaat de zwijgzaamheid van de kunstenaar schuil. De luisteraar doet intussen de ogen dicht en roept zijn eigen beelden op. Een fascinerende trip.