Childhood - Lacuna

Marathon Records

Childhood, de naam alleen al doet een vorm van nostalgie vermoeden. Afgaande op ‘Lacuna’ heeft dit viertal uit Londen er duidelijk last van, al zijn de herinneringen aan vroeger behoorlijk beneveld.

Deze band stond op Best Kept Secret en dan weet je al dat er een psychedelisch kantje aan zit. Voeg daar de rol van voorprogramma voor Palma Violets en Temples bij en dan krijg je al een beeld van de muziek.

Dan Carey (o.a. Bat For Lashes, Miles Kane en Crystal Fighters) was zo vriendelijk om de jonge band onder zijn vleugels te nemen en die herwerkte oudje Blue Velvet tot frisse opener. Kenners pikten deze single al op in 2012, maar hier klinkt hij nog meer als een anthem eens hij uit zijn elektronicabubbel barst.

Ook Solemn Skies, de vorige single uit 2013 kreeg een nieuw jasje, maar het verschil met de oorspronkelijke versie is subtiel te noemen. De song drijft vooral op frisse toetsen en een lome gitaar. De vocalen zijn zoals steeds ondergedompeld in een vette reverb die het geheel behoorlijk lijzig laten klinken.

De huidige single is Falls Away, een centerpiece op het album en ook een iets avontuurlijker werkstuk met samples van flesgeluiden en een refrein dat je heupen in beweging zet. In de brug mag het keyboard huilen en na nog een keer dat zalige refrein, bolt de song lekker traag uit.

Een aantal keer (Right Beneath Me, Chiliad, Pay For Cool) lijkt de plaat te ontsnappen aan het lome ritme, maar meestal blijft de rook zwaar om je hoofd hangen. Zanger Hopcraft fluistert meer dan dat hij zingt - al bewijst hij in ons favorietje As I Am over een goede stem te beschikken-  en ook de andere drie breken niet snel helemaal los. “Easy does it!” 

Wel goed gezien om de schaarse punch aan het eind te zetten, zo blijf je als luisteraar toch scherp. We noemden hem niet in het vorige rijtje, maar afsluiter When You Rise is nog het stevigst van allemaal. Heerlijke shoegaze maken die niet te dromerig is, het is iets waar deze jongens geen elf keer in slagen, maar hier wel.

De ambities van deze plaat lagen duidelijk hoog: hip label, bekende producer, goedgekozen voorprogramma's. Geen idee echter welke leemte (‘Lacuna’ heb j’em?) deze jongens wilden vullen. Hun geluid is niet echt uniek te noemen, maar wel aangenaam voor wie fan is van genoemde bands of van Foxygen, Unknown Mortal Orchestra, Jagwar Ma en Peace.