Christopher Owens - A New Testament

Turnstile

Country is aan een revival toe sinds The Broken Circle Breakdown het als leidraad gebruikte voor een fantastische film. Maar het genre blijft het publiek verdelen: sommigen vinden het kitsch, anderen houden van de aangrijpende levensliederen.

Hoe het ook zij, Christopher Owens' 'A New Testament' zal het publiek op diezelfde breuklijn verdelen, want zijn nieuwe album is zijn meest persoonlijke totnogtoe en omarmt de Amerikaanse country- en gospeltraditie volledig.

We weten al sinds Girls dat hij een capabel songschrijver is, maar ook dat hij neigt naar meligheid. Toen was er Chet "JR" White om dat wat recht te trekken met een scheut gitaargeweld en een welgeplaatste tegendraadse draai. Sinds Owens zijn ding alleen doet is er geen houden meer aan. Voor 'Lysandre', zijn solodebuut, waren we nog mee. Met 'A New Testament' verliest hij ons toch een beetje.

Opener My Troubled Heart kan er nog door. Het start bijna identiek als George Michael's Faith maar wordt na een halve minuut een vrolijke gospel. Een originele en frisse binnenkomer, die er zeker mag zijn.

Nothing More Than Everything To Me is een ik-ben-vrolijk-verliefd-popnummer, een beetje zoals Honey Bunny uit 'Father, Son, Holy Ghost', maar met minder punch, en een beetje slungeliger. De videoclip erbij toont puberende tieners, en dat is passend.

Maar daarna gaat het de verkeerde richting uit. It Comes Back To You moet het hebben van een slidegitaar, een orgel en een sterke achtergrondstem, maar blijft steken in middelmatigheid.

Het meest autobiografische nummer dat Chrisopher Owens ooit schreef is vast Stephen. Het gaat over de periode die hij tijdens zijn jeugd in een sektarische commune doorbracht. Zijn vader was er niet, zijn broer stierf er jong en zelf was hij een eenzame, onzekere tiener. Om daar nu nog een nummer aan te wijden is moedig, ook al omdat hij met zijn vader ondertussen op sprekende voet leeft. Maar moest het zonodig mikken op de hitlijst van Radio Maria? Dit is er over!

En zo volgen er nog een paar. Neem bijvoorbeeld Over And Above Myself, een duet met slidegitaar dat solliciteert als titeltrack van 'Shrek VII'. Je kunt bij dit lied zo het grappige monster en de lelijke prinses zien wandelen naar de ondergaande zon terwijl de aftiteling over het beeld loopt en het meisje met de roze pull wat verderop in de rij nog snel een traantje wegpinkt voor de zaallampen aan gaan. Dit is er meer dan over!

Afsluiter I Just Can’t Live Without You (But I’m Still Alive) bewijst weliswaar dat hij het nog kan. Hier vindt Owens de juiste toon en het is een van zijn beste nummers totnogtoe en zondermeer het beste nummer van dit album. "Mama didn't raise no quitter, and I wanna make my daddy proud", zingt hij. We rekenen erop, Christopher!!