Co La - No No

Software

Eerlijk is eerlijk. De band Co La verdient met een album als ‘No No’ waarvan de eerste titel Squeeze luidt, een award voor meest idiote naamgeving ooit. Enkel de Duitse punkband Anal met de plaat ‘Alarm Im Darm’ gaat voor beter. Maar kijk. Schijn bedriegt. De producer uit Baltimore doet meer dan refereren naar een bekend frisdrankmerk: zijn experimentele samplemuziek krijgt op dit album vorm op een derde volwaardige manier. Ook nu weer bulkt deze avontuurlijke muziek van de ondefinieerbare elektronische uitvindsels.

No No



Misschien even dat elektronische nuanceren. Co La gaat heerlijk volgens traditionele manier aan de slag met geluidssamples die hij als een collage aan elkaar plakt, met minimale extra manipulatie en maximale herkenbaarheid. De termen “Co La” en “No No” zijn eerder indicaties voor de erg verhakkelde, fragmentarische nummers die de audiokunstenaar in elkaar flanst. Tien tracks wippen van impressie op impressie en zijn niet anders dan een bonte puzzel van elkaar opvolgende, in elkaar geschoven samples die een verhaal vertellen van orde en wanorde. Zoevende klanken, krakende flarden en rommelende ruis volgen elkaar in een onnavolgbaar tempo op. Structuur is enkel terug te vinden in een sequentiële opvolging van geluiden, als een bonte stoet met totaal verschillende praalwagens.

Bij momenten priemt tussen het industriële, mechanische geweld van samples ook wat live muziek door. Of wat te denken van Noon (Blue), dat met wat atonale hobostoten, congaroffels en zelfs flarden van een totaal vervormde radiotune een rafelig geheel vormt? Zo vormt ‘No No’ een constante zoektocht naar de oorsprong van veldgeluiden en diverse opnamen, een audioquiz waarbij de luisteraar passeert langs opera, techno, fonkelambient en jazzimprovisaties. Vooral veel van dat laatste, maar dan weer dusdanig verknipt dan er wat vage vegen van over blijven.

Dit is elektronische hardcore, avant-gardistisch experiment ten top. Inventief? Zeker en vast. Deze ADHD geladen samplebom is niet voor dummies. Afsluiten doet Co La met Fear, een titel die er niet om liegt. Agressief als de bubbels in een cola, flikkerend en flakkerend met mechanisch gepiep, getuut en gekraak. Energetisch als een overdosis suiker, op het onmenselijke af. En dan volgt automatisch de vraag: heeft u veel geluiden herkend? Meer dan honderd?

30 december 2015
Johan Giglot