Colin Stetson & Sarah Neufeld - Never Were The Way She Was
Constellation Records
De niet volledig onverwachte samenwerking tussen multi-instrumentalist / saxofonist Stetson en violiste Neufeld (Arcade Fire) slaat gensters. Beide rasmuzikanten bouwen zowel solo als ter ondersteuning van menige (indie)band (o.a. Feist, Bon Iver, Tom Waits,..) een behoorlijk indrukwekkend muzikaal parcours uit. Stetson is wellicht het best bekend vanwege zijn ‘New History Warfare’-reeks, zijn innovatieve technieken en optredens. Het recente ‘Hero Brother’ laat horen dat Neufeld solo ook haar mannetje kan staan. Zij is dan ook dé ideale sparring partner voor Stetson. Op ‘Never Were The Way She Was’ bundelen zij, man en vrouw in het echte leven, nu eindelijk voor het eerst ook de muzikale krachten.
Die samenwerking levert een behoorlijk imposant werkstuk op. Het album werd live opgenomen, zonder overdubs of loops, en voelt daarom ook erg organisch en naturel aan. Stetson speelt afwisselend saxofoon en contrabasklarinet en als counterpoint krijgen we Neufeld die naast viool ook de vocals voor haar rekening neemt. Niet toevallig zijn de nummers op ‘Never Were The Way She Was’ heel “road proof”. Beide artiesten komen namelijk het best tot hun recht in een live setting, wat ook uit hun recente passage in de Handelsbeurs bleek.
Het album is opmerkelijk coherent en prikkelt met zijn cinematografische trekjes de verbeelding van de luisteraar. De energieke inzet van Stetson en de intiemere vioolsferen van Neufeld vullen elkaar hierbij knap aan. Beide laten zich op het nieuwe album inspireren door modern minimalisme (Reich, Riley,..). Dat uit zich in erg gelaagde composities die nergens voorspelbaar zijn en telkens weer nieuwe invalshoeken bovenspitten.
The Sun Roars Into View laat horen hoe goed Stetson en Neufeld op elkaar ingespeeld zijn. Maar het is geen krachtmeting. Op een korte, maar krachtige compositie als Won’t Be A Thing To Come neemt Neufeld met viool en zang het voortouw en dat is een verademing op zich. In The Vespers wordt op zijn beurt net iets meer gedragen door Stetson, al ligt de sterkte ervan vooral in de versmelting met de vioolpassages van Neufeld.
Er is voldoende afwisseling, onder meer ook door de integratie van een aantal kortere composities, zoals het traag opbouwende And They Still Move, de voorbode van de werkelijk alles verpletterende dronewals With The Dark Hug Of Time. Het fascinerende The Rest Of Us is initieel erg dansbaar, maar ontpopt zich algauw tot een erg onheilspellende soundtrack. En dan is er nog de meeslepende, hypnotiserende titeltrack waarmee Stetson en Neufeld alweer bewijzen dat de bundeling van muzikaal talent meerwaarde oplevert. De wondermooie afsluiter Flight doet dan weer hevig verlangen naar een vervolg.
Dit erg toegankelijke werkstuk is een verbluffend staaltje muzikantschap. We moedigen iedereen, ook de minder avontuurlijk aangelegde luisteraars, van harte aan om ‘Never Were The Way She Was’ te ontdekken.