Colleen - Captain Of None

Thrill Jockey

De parisienne Cécilia Schott brengt onder haar alter ego Colleen ‘Captain Of None’ (Thrill Jockey Records) uit, een album dat één en al ode is aan de viola da gamba (de beenviool). Op haar zesde album benut zij allerlei hedendaagse, technologische mogelijkheden (delay, loops), waardoor ze voor die beenviool een bijzonder interessante sound ontwikkelt. Inspiratie vond ze onder meer bij de dubby aanpak van Lee Scratch Perry. Verder wordt ook vaag gerefereerd aan Arthur Russell en Moondog, muzikanten die met een minimale aanpak een maximaal, emotioneel effect kunnen genereren. 

De viola da gamba heeft een wat ongewone klank die verwant is aan viool en cello, maar daar evenwel van afwijkt. Nochtans biedt het instrument heel wat mogelijkheden : zo kan het geluid ook doen denken aan een luit of een harp, maar evenzeer aan een dulcimer. De keuze voor de beenviool is geen evidentie. Desalniettemin blijft Schott de mogelijkheden van die viola da gamba onderzoeken en geeft ze het instrument, buiten het klassieke milieu om, een fris en hedendaags tintje.

Op eerdere albums onderzocht ze ook al de mogelijkheden van die hedendaagse technieken (zoals onder meer op ‘Les Ondes Silencieuses’), maar bleef ze wat hangen bij een eerder traditioneler, barokker klankpalet. Op dit nieuwe album breekt ze met dat stereotiepe geluid. De beenviool wordt op het nieuwe ‘Captain Of None’ hoofdzakelijk gebruikt om dubby baslijnen te creeeren, waarop dan verder gebouwd wordt met verschillende muzikale patronen en motiefjes. Bijzonder is ook de vocale inbreng van Schott : zo wordt op een aantal nummers dan ook stevig geexperimenteerd met allerhande samples.

Schott nam volledig de touwtjes in eigen handen : van songs schrijven tot opnemen, mixen en producen toe. Ze gunde zichzelf een ongeziene mate van vrijheid, hetgeen ook duidelijk hoorbaar is op het album. Thematisch gezien staat de menselijke ervaring centraal en dan meer specifiek het constante schipperen tussen ratio en emotie. De songs vormen echt een geheel, een songcyclus op zich ; zij het met bijzondere en experimentele nuances. Dat maakt het ook moeilijk om uitschieters te selecteren. Geen enkel nummer valt tegen, al vraagt het album, zeker voor wat conservatiever ingestelde luisteraars, een zekere inspanning. Toch dient gezegd dat ‘Captain Of None’ een echte verrijking is, een streling voor het oor.

Een album en artieste om te ontdekken.