Coma - Don't Set Your Dogs On Me

Ear Music

Wat doe je als je in eigen land zowat alles bereikt hebt wat er te bereiken valt? Je kijkt over de grenzen heen en waagt met je nieuwe plaat een sprong richting grote internationale doorbraak. Maar Coma mag nog even blijven dromen, want met ‘Don’t Set Your Dogs On Me’ lijkt een doorbraak me ijdele hoop.

Don't Set Your Dogs On Me



Coma heeft zes albums uitgebracht op negen jaar tijd, verzorgde voorprogramma’s voor Tool en Pearl Jam (en ja, ook Linkin Park), verkoopt al jaren grote zalen uit en heeft al meerdere platina awards op hun naam staan. In hun thuisland Polen weliswaar.

De eerste drie platen van Coma waren in het Pools. Het was pas in 2010 dat de band met ‘Excess’ hun pijlen op het buitenland begonnen te richten. En nu dus met ‘Don’t Set Your Dogs On Me’. Maar het maakt meteen iets pijnlijk duidelijk: het is niet omdat het in het thuisland op rolletjes loopt dat je ook daadwerkelijk goed bent.

We hebben zo de indruk dat Coma wel wil klinken als Tool. En ook op deze plaat zijn ambitieuze nummers te vinden van een minuut of zeven, maar een vergelijking met Tool durven we toch niet te trekken. We willen niemand beledigen.

Eigenlijk stoort alles aan Coma. Van de stem van Piotr Rogucki over de potsierlijke solo’s tot het gedateerde geluid. Coma wil als Tool klinken, maar klinkt als het soort puberrock dat het tussen pakweg 2001 en 2007 goed deed in De Afrekening. De vergelijkingen die bij ons opkwamen tijdens het luisteren waren – de horror – My Chemical Romance, de verschrikkelijke soloplaten van Serj Tankian, Linkin Park, Nickelback en Staind.

Wereldberoemd worden is nu eenmaal de wens van velen, maar wij raden Coma aan om snel weer huiswaarts te keren en daar te genieten van hun succes. Voor ze ontgoocheld weer moeten afdruipen met een knoert van een minderwaardigheidscomplex.

10 oktober 2013
Geert Verheyen