Consider The Source - World War Trio Part I

Eigen beheer

Dit powertrio uit New York City brengt naar eigen zeggen “scifi middle eastern fusion”. Deze ep is het eerste deel van ‘World War Trio’. Met nog twee delen in het vooruitzicht wordt voltooiing van dit dubbelalbum voor de herfst verwacht. Dit drieëntwintig minuten durende opus brengt de progressieve fijnproever alvast op smaak en temperatuur. 

Een eenduidig etiket valt er op Consider The Source niet te kleven. Stel dat buitenaardse wezens - na initiatie in de dans door derwisjen - een intergalactisch voertuig zouden bouwen dat aangedreven wordt door psychedelica en abstracte wiskunde, men zou klinken als een CTS-tributeband. De drie heren vinden een boeiend evenwicht tussen het cerebrale en het emotionele. CTS is in de eerste plaats een live band met een fervente aanhang van Californië tot Israël, met fans onder jambandhippies, jazzintelligentsia, metalheadbangers en progaficionado’s.

Opgenomen in Brooklyn en gesponsord door een Indiegogo-campagne, is ‘World War Trio Part I’ de eerste plaat in vier jaar en de eerste met drummer Jeff Mann. Hier is een eigen sonisch universum gebouwd met een frenetieke energie en een mix van progrock en het Midden-Oosten. In de woorden van de band is dit album een overgangsritus, mogelijk gemaakt door een pact dat de drie verplichtte zowel fysiek als mentaal tot het uiterste te gaan. En wat het publiek betreft: CTS maakt geen gevangenen. Bij voorkeur te beluisteren met de hoofdtelefoon.

Is de band vooral bekend voor zijn oosterse invloeden en geïmproviseerde werk, dan focust ‘World War Trio Part I’ op de compositorische vaardigheden. Eén sectie werd geschreven door Jan Zerfeldt van de Duitse monsterproggers Panzerballet; beide groepen hebben een bepaalde muzikaliteit gemeenschappelijk. Wanneer het dubbelalbum afgerond is, moet de luisteraar een veelzijdig palet geserveerd worden met authentieke instrumenten uit de wereldmuziek, akoestische songs, ballads en improvisaties.

Maar om ‘Word War Trio Part I’ te savoureren, moeten we drieëntwintig minuten op de punt van onze stoel blijven zitten. Doubleneck- en fretless gitarist Gabriel Marin kanaliseert de mystieke razernij van John McLaughlin in loeiende melodieën, caleidoscopische soundscapes en beenharde riffs. Met zijn achtergrond in klassieke en Indische muziek en een instinct voor avant-jazz en metal werkt Marins fusion hypnotizerend. Bassist John Ferrara kan attaqueren als een percussionist maar evengoed zijn bandmakkers in de ruimte lanceren. Onderaan trekt Jeff Mann een ritmische architectuur op met een hoge densiteit. Zijn gespierd, polyritmisch freewheelen zorgt voor de onafgebroken injecties in CTS’ benzinemotor.

Door de dynamische interactie in de studio is deze muziek steeds een conversatie. Ieder bandlid leidt en volgt alternerend. Steeds worden allianties gesmeed en gebroken. Een definitief oordeel moeten we opschorten tot het complete album verschenen is, maar als de volgende delen in het verlengde liggen, kan deze ‘World War’ wat ons betreft niet meer stuk.