Counting Crows - Underwater Sunshine (Or What We Did On Our Summer Vacation)

Universal Music

Als een band als Counting Crows een nieuw album uitbrengt, spits je hoe dan ook even de oren. Telkens weer flakkert de hoop op dat het een meesterwerk wordt. Als dan blijkt dat het een coveralbum geworden is, kriebelt het al heel wat minder. Meteen rijst de vraag: waarom in godsnaam een coveralbum? Kan Adam Duritz het niet meer of zit er meer achter?

Een interview in Paste Magazine leerde ons dat Duritz al lang een echte muziekfreak is. Als jongere kon hij mee op vakantie naar Engeland en hij ondernam die trip niet zonder een lijstje van albums die in Amerika niet te krijgen waren in die tijd. Een aantal nummers die hij toen ontdekte, staan nu op dit album zoals een potige versie van Meet On The Ledge van Fairport Convention, een doorleefd Ooh La La, oorspronkelijk van The Faces en een respectvolle ode aan Big Star met hun Ballad Of El Goodo.

Naast deze grote namen, laat Duritz zijn licht ook schijnen over opkomend talent zoals Dawes. Hun All My Failures is een van de betere nummers op de plaat. Untitled Love Song van The Romany Rye kreeg twee gitaarsolo's en een groovy orgeltje mee en Like Teenage Gravity van Kasey Anderson maakt je nieuwsgierig naar meer van deze kerel.

Andere nummers spitte Duritz uit zijn eigen verleden en dat van zijn bandgenoten. Mercy  en Four White Stallions zijn songs van Tender Mercies en het grappige is dat hun oorspronkelijke versie van Mercy nog nooit op plaat uitkwam. Daar zou binnenkort wel verandering in komen. Jumping Jesus komt dan weer van Sordid Humor, een band waar iedereen van Counting Crows wel eens in speelde.

De titel ‘Underwater Sunshine’ komt volgens een interview met Duritz van een een website die zal dienen om opkomend talent in de kijker te zetten. Het album doet dat dus ook, maar gunt ons bovendien een intieme blik op de muziek die Duritz en co beïnvloedt. De ondertitel ‘Or What We Did On Our Summer Vacation’ verwijst naar het bijna gelijknamige album van Fiarport Convention, maar houdt ook de mogelijkheid open dat dit album een leuk tijdverdrijf was en er gauw een echt Counting Crows album aankomt.

Echte hoogtepunten zijn schaars op 'Underwater Sunshine', maar anderzijds vonden we ook geen dieptepunt (tenzij het wel heel luchtige Coming Around van Travis misschien). Duritz bewijst dat hij songs weet te vinden op onverwachte plaatsen die het (vooral Amerikaanse) publiek aan zullen spreken en maakte er een album mee dat verrassend veel cohesie vertoont.